Ángel Pérez García
 García w meczu oldbojów Realu Madryt (2013) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 października 2019 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
173 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Ángel Pérez García (ur. 16 października 1957 w Madrycie, zm. 17 października 2019 tamże) – hiszpański piłkarz występujący na pozycji obrońcy, zawodnik m.in. Realu Madryt, Realu Murcia i Elche CF, trener. Mistrz Hiszpanii i dwukrotny zdobywca Pucharu Króla z madryckim klubem.
Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w szkółce Realu Madryt, do której dołączył w wieku 16 lat. Zaczynał na pozycji skrzydłowego[1]. Kiedy był członkiem drużyny juniorskiej Realu, prowadzący pierwszy zespół trener Miljan Miljanić pozwalał mu czasem trenować z jego piłkarzami. W latach 1977–1980 występował w drugoligowej filii Realu, Castilla CF. Pierwsze spotkanie na szczeblu profesjonalnym rozegrał w barwach Castilli 3 września 1978 w przegranej ligowej grze z AD Almería (1:2). W sezonie 1979/80 rywalizował jednocześnie w spotkaniach pucharowych w pierwszym zespole Realu. W oficjalnym meczu tego klubu zadebiutował w marcu 1980 w ćwierćfinale Pucharu Króla z CD Logroñés (2:0). Obie madryckie drużyny, Castilla i Real, spotkały się w tamtym sezonie w finale rozgrywek o trofeum monarchy (w którym García nie wystąpił), co spowodowało, że piłkarz ten zaliczył bezprecedensowe w skali świata osiągnięcie, zajmując w rozgrywkach pucharowych zarówno pierwsze, jak i drugie miejsce[2]. Real zwyciężył 6:1.
W latach 1980–1981 był członkiem pierwszego zespołu Królewskich[3], grając na pozycji lewego obrońcy. Zadebiutował w ekstraklasie w kwietniu 1980 w zwycięskim meczu przeciwko Sportingowi de Gijón. W barwach Realu zdobył tytuł mistrza (1980) i wicemistrza (1981) kraju, rozgrywając 15 spotkań ligowych. W rozgrywkach Pucharu Europy Real dochodził w tych latach, odpowiednio, do półfinału i finału. García zasłynął występem przeciwko Hamburger SV w 1/2 finału Pucharu Europy 1979/80, gdy wyłączył z gry Kevina Keegana, czołowego wówczas piłkarza świata, dwukrotnego laureata Złotej Piłki. Real rywalizację o puchar kraju rozstrzygnął na swą korzyść również w 1982.
García w swojej karierze reprezentował także barwy Realu Murcia (w sezonie 1981/82 będąc wypożyczony z Madrytu oraz w latach 1985–1991) i Elche CF (1982–1985). Oba te zespoły występowały w tym czasie przemiennie na pierwszym i drugim poziomie ligowym. W Elche zaliczył 32 występy w ekstraklasie, w Murcii natomiast zagrał w 92 meczach tej klasy i zdobył jedną bramkę. Podczas gry w Elche tygodnik Don Balón wybrał go do jedenastki sezonu[2]. Piłkarską karierę kończył w trzecioligowym CD Roldán.
Miał za sobą też grę w reprezentacjach Hiszpanii do lat 18 i do lat 21. Po zakończeniu profesjonalnej kariery występował jeszcze w drużynie weteranów madryckiego Realu.
Statystyki kariery piłkarskiej[edytuj | edytuj kod]
| Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar | Europa[a] | Inne[b] | Suma | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
| Castilla CF | 1978/79 | Segunda División | — | — | ||||||||
| 1979/80 | — | — | ||||||||||
| Ogólnie | 53 | 0 | — | — | — | — | ||||||
| Real Madryt | 1979/80 | Primera División | — | |||||||||
| 1980/81 | — | |||||||||||
| 1981/82 | — | |||||||||||
| Ogólnie | 15 | 0 | 4 | 6 | 0 | — | — | |||||
| Real Murcia (wyp.) | 1981/82 | Segunda División | — | — | ||||||||
| Elche CF | 1982/83 | — | ||||||||||
| 1983/84 | — | |||||||||||
| 1984/85 | Primera División | — | ||||||||||
| Ogólnie | 105 | 5 | — | — | 5 | 0 | ||||||
| Real Murcia | 1985/86 | Segunda División | — | — | ||||||||
| 1986/87 | Primera División | — | — | |||||||||
| 1987/88 | — | |||||||||||
| 1988/89 | — | — | ||||||||||
| 1989/90 | Segunda División | — | — | |||||||||
| 1990/91 | Segunda División | — | — | |||||||||
| Ogólnie | 191 | 1 | — | — | 2 | 0 | ||||||
| CD Roldán | 1991/92 | Segunda División B | — | — | ||||||||
| Ogólnie w karierze | 420 | 6 | 6 | 0 | 7 | 0 | 435 | 6 | ||||
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
García po zaprzestaniu aktywnej gry w piłkę rozpoczął pracę szkoleniową w UD Almería, w którym w latach 2004–2005 był koordynatorem zespołów młodzieżowych i trenerem czwartoligowej drużyny rezerw (UD Almería B). Później przez dwa lata (2005–2007) zatrudniony był jako nauczyciel kadry trenerskiej w akademiach dziecięcych madryckiego Realu w Ameryce Środkowej[4], Gwatemali i Panamie. W 2007 objął czwartoligowy hiszpański klub Sangonera Atlético, wprowadzając go po roku pracy do Segunda División B, a następnie utrzymując go na tym szczeblu. W 2009 zmienił miejsce pracy na trzecioligowy Atlético Ciudad[5]. Został z niego zwolniony po kilku miesiącach. Na początku 2011 przejął egipski Ittihad El Shorta, który w sezonie 2010/11 zajął w tabeli Egyptian Premier League czwarte miejsce. Hiszpan prowadził piłkarzy z Kairu także w kolejnych rozgrywkach, jednak sezon ligowy przed półmetkiem rywalizacji został anulowany po zamieszkach na stadionie w Port Saidzie. W latach 2012–2013 znów pracował jako instruktor trenerów w południowoamerykańskich szkołach Realu Madryt. Pod koniec 2013 podpisał obowiązujący od stycznia 2014[6] kontrakt z ekstraklasowym New Radiant SC z Malediwów, z którym rozstał się już w marcu, po dwóch miesiącach pracy[7][8].
Od maja 2014 do marca 2015 prowadził występujący w polskiej pierwszej lidze Piast Gliwice. Dokończył ligowy sezon 2013/14, w którym jego drużyna zajęła dwunaste miejsce; prowadził zespół w pięciu rozstrzygniętych spotkaniach, z których gliwiczanie wygrali trzy, raz zremisowali i raz przegrali. W kolejnym sezonie (2014/15) Piast pod wodzą Garcíi wygrał w lidze osiem razy, sześć razy zremisował i dziesięć razy przegrał. W Pucharze Polski dotarł do ćwierćfinału (zwycięstwo, remis i porażka w pierwszym meczu fazy 1/4), lecz został zwolniony z pracy przed spotkaniem rewanżowym, gdy zespół zajmował w tabeli dziesiąte miejsce. Już bez Garcíi Piast przegrał rewanż z Podbeskidziem Bielsko-Biała, a w ekstraklasie uplasował się na koniec sezonu na dwunastej pozycji. Łącznie Hiszpan poprowadził zespół w 33 oficjalnych spotkaniach, notując remisowy bilans gier przy 47–44 w bramkach. Dużą popularność podczas pracy w Polsce zdobył dzięki wykonywanym przez siebie w programie Paint i umieszczanym na Twitterze grafikom zawierającym ważne lub efektowne zwycięstwa Piasta z rywalami, z którymi wcześniej tej drużynie nie szło zbyt dobrze; grafiki te podpisywał hasłem resultados historicos[9].
Ostatnim prowadzonym przez Garcíę klubem był pierwszoligowy boliwijski Nacional Potosí, w którym zatrudniony był od września 2017 do lutego 2018. W Turnieju Zamknięcia (Torneo Clausura) sezonu 2017 jego zespół zajął ostatnie dwunaste miejsce, a w całych trzyrundowych mistrzostwach kraju 2016–17 miejsce ósme, dające prawo gry w Copa Sudamericana. Mimo słabych wyników, klub uznał Hiszpana za jednego z najlepszych trenerów, jacy przyjechali do Boliwii w tamtej dekadzie i twórcę podwalin pod aktualny zespół[10].
Statystyki kariery trenerskiej[edytuj | edytuj kod]
| Klub | Od | Do | Ogółem | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | Z | R | P | Zwy % | |||
| Piast Gliwice | 7 maja 2014 | 18 marca 2015 | 33[c] | 12 | 8 | 12 | 37,5% |
| Łącznie | 33 | 12 | 8 | 12 | 37,5% | ||
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
García był żonaty z Isabel. Miał dwóch synów, Angela i Antonia, oraz dwie córki, Susanę i Isabel. Miał też pięciu braci[11]. Jeden z nich, José Pérez García (ur. 1948) również uprawiał futbol, grał w filialnej drużynie Atlético Madryt[2], a następnie w Realu Valladolid i Realu Murcia.
Ángel Pérez García zmarł z powodu guza mózgu[12] w szpitalu w Madrycie dzień po swoich 62. urodzinach[13].
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Zawodnik[edytuj | edytuj kod]
- Castilla CF
- Puchar Króla Finał: 1979/80
- Real Madryt
- Primera División Mistrzostwo: 1979/80
- Primera División Wicemistrzostwo: 1980/81
- Puchar Króla Zwycięstwo: 1979/80, 1981/82
- Puchar Europy Finał: 1980/81
- Elche CF
- Segunda División Awans do Primera División: 1983/84
- Real Murcia
- Segunda División Mistrzostwo i awans do Primera División: 1985/86
Trener[edytuj | edytuj kod]
- Sangonera Atlético
- Tercera División Wicemistrzostwo i awans do Segunda División B[d]: 2007/08
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uwzględniono: Puchar Europy – 5 (0), Puchar UEFA – 1 (0).
- ↑ Uwzględniono: Puchar Ligi – 5 (0), baraże o utrzymanie w Primera Division – 2 (0).
- ↑ Jedno ze spotkań zostało przerwane i dokończone w drugim terminie.
- ↑ W grupie XIII, rozgrywano osiemnaście grup.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Paweł Czado: Zmarł Ángel Pérez Garcia, były trener Piasta Gliwice. gliwice.wyborcza.pl, 2019-10-17. [dostęp 2019-11-14]. (pol.).
- ↑ a b c Carlos Carrasco: Pérez García: "El Madrid cuida a sus veteranos". defensacentral.com. [dostęp 2019-12-08]. (hiszp.).
- ↑ Nie żyje Ángel Pérez García. realmadryt.pl, 2019-10-17. [dostęp 2019-11-14]. (pol.).
- ↑ Ángel Pérez García trenerem Piasta. 90minut.pl, 2014-05-07. [dostęp 2019-11-14]. (pol.).
- ↑ Muere Pérez García, el hombre que anuló a Keegan. abc.es, 2019-10-17. [dostęp 2020-01-12]. (hiszp.).
- ↑ Perez Garcia introduced to the players. newradiantsc.com, 2014-01-09. [dostęp 2014-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-27)]. (ang.).
- ↑ Club part company with coach Perez Garcia. newradiantsc.com, 2014-03-04. [dostęp 2014-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-27)]. (ang.).
- ↑ Pérez García ficha como técnico del New Radiant de Maldivas. as.com, 2013-12-27. [dostęp 2019-11-14]. (hiszp.).
- ↑ Marcin Ziach: Od Pasów do Pasów, czyli "resultados historicos" Angel Pereza Garcii w Piaście Gliwice. sportowefakty.wp.pl, 2015-03-18. [dostęp 2020-02-04]. (pol.).
- ↑ Fallece Ángel Pérez, extécnico de Nacional Potosí. bolivia.com, 2019-10-18. [dostęp 2019-11-14]. (hiszp.).
- ↑ Nie żyje Angel Perez Garcia, były trener Piasta Gliwice, autor resultados historicos. Przegrał walkę z nowotworem. dziennikzachodni.pl, 2019-10-17. [dostęp 2020-02-04]. (pol.).
- ↑ Mateusz Miga: Dzień Zaduszny. Wyjątkowego trenera wspomina piłkarz Piasta Gliwice. sport.tvp.pl, 2019-11-02. [dostęp 2019-11-02]. (pol.).
- ↑ Ángel Pérez García nie żyje. 90minut.pl, 2019-10-17. [dostęp 2019-10-28]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ángel Pérez García w bazie BDFutbol (hiszp.)
- Ángel Pérez García, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26].