Przejdź do zawartości

Ángel Romano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ángel Romano
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Alfredo Ángel Romano

Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1893
Montevideo

Data i miejsce śmierci

22 sierpnia 1972
Montevideo

Pozycja

lewoskrzydłowy

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1910 Nacional 6 (8)
1911–1912 CURCC 3 (1)
1913–1914 Boca Juniors 9 (1)
1915–1930 Nacional 382 (155)
W sumie: 400 (165)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1911–1927  Urugwaj 68 (28)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Paryż 1924 piłka nożna

Alfredo Ángel Romano (ur. 2 sierpnia 1893 w Montevideo, zm. 22 sierpnia 1972 tamże) – urugwajski piłkarz występujący jako lewoskrzydłowy.

W trakcie kariery Romano występował przede wszystkim jako lewoskrzydłowy, często też pełnił funkcję lewego łącznika, a niekiedy nawet środkowego napastnika. Wyróżniał się wyszkoleniem technicznym, a do legendy przeszły jego zwody nazwane fintas diabluras. Charakterystycznym atrybutem Romano, była ciemna czapka z białą plecionką, w której zawsze występował[1].

W latach 80. XX wieku został wybrany przez czytelników urugwajskiego El Diario do jedenastki wszech czasów reprezentacji Urugwaju[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1910 roku Romano rozpoczął karierę w Nacional, ale już po roku zmienił klub, odchodząc do CURCC. Następnie – wraz z Juanem Delgado i Jose Benincasą – przez rok występował w drużynie ówczesnego beniaminka pierwszej ligi argentyńskiejBoca Juniors[1]. Od roku 1915, aż do końca swej kariery w 1930 rok grał dla Nacional, dla którego rozegrał 388 spotkań i zdobył 164 bramki, zdobywając przy tym osiem tytułów mistrza Urugwaju[1].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Urugwaju występował od 1911 do 1927 rok, rozgrywając 68 oficjalnych meczów i 57 nieoficjalnych (łącznie 125), w których zdobył 28 bramek. Podczas Igrzysk Olimpijskich w 1924 roku zdobył wspólnie z reprezentacją złoty medal. Aż sześć razy (w 1916, 1917, 1920, 1923, 1924 i 1926) wygrał turniej Copa América, co do dziś jest niepobitym rekordem[2]. W sumie wystąpił aż w dziewięciu turniejach o mistrzostwo Ameryki Południowej (w trzech turniejach nie został mistrzem: 1919 – wicemistrz, 1921 – trzeci, 1922 – trzeci).

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

CURCC[3]

Nacional[3]

Reprezentacja Urugwaju[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Tomasz Wołek Copa America, Katowice 1995 str. 15–16 (tom 13 cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji).
  2. Ken Salmon, Angel Romano, the most decorated player in history [online], 22 lutego 2021 [dostęp 2021-11-16] (ang.).
  3. a b c Ángel Romano, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–sukcesy) [dostęp 2021-11-16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI: Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910–1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, s. 15–16

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]