Åse Kleveland

Åse Kleveland

Åse Kleveland (2016)
Data i miejsce urodzenia	18 marca 1949 Sztokholm
Instrumenty	gitara
Zawód	wokalistka, gitarzystka
Aktywność	od 1959

Åse Kleveland

Data i miejsce urodzenia	18 marca 1949 Sztokholm
Minister kultury
Okres	od 3 listopada 1990 do 25 października 1996
Poprzednik	Eleonore Bjartveit
Następca	Turid Birkeland
Odznaczenia

Åse Kleveland (ur. 18 marca 1949 w Sztokholmie) – norweska wokalistka, gitarzystka, prezenterka telewizyjna, menedżerka i polityczka szwedzkiego pochodzenia, z wykształcenia prawniczka. Reprezentantka Norwegii na Konkursie Piosenki Eurowizji 1966, prowadząca Konkursu Piosenki Eurowizji 1986. W latach 1990–1996 ministra kultury w trzecim rządzie Gro Harlem Brundtland.

Życiorys

Urodziła się 18 marca 1949 w Sztokholmie. Jest córką inżyniera budownictwa Olafa Klelevelanda i księgowej Evy Hansson. W 1957 przeprowadziła się do Norwegii. Uczęszczała na lekcje śpiewu u Anne Brown i Torstena Föllingera, w latach 1968–1964 uczyła się gry na gitarze w szkole muzycznej w Veitvet. W 1972 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie w Oslo.

Występy w radiu i telewizji rozpoczęła już w 1959 roku, pierwszą płytę długogrającą wydała w roku 1965. Współpracowała również z zespołem Ballade!, z którym wydała dwa longplaye. W 1966 roku wzięła udział w 11. Konkursie Piosenki Eurowizji z piosenką Intet er nytt er under solen autorstwa Arnego Bendiksena, zajęła 3. miejsce, zdobywając 15 punktów.

W latach 1979–1986 pracowała w telewizji Norsk Rikskringkasting jako prowadząca programów telewizyjnych. W 1986 prowadziła w Bergen 31. Konkurs Piosenki Eurowizji. W latach 1979–1983 była sekretarzem, a do 1986 przewodniczącą Norweskiego Stowarzyszenie Muzyków. Jednocześnie w latach 1983–1986 kierowała Nordyckim Stowarzyszeniem Muzyków, a do 1987 była jego wiceprzewodniczącą. W latach 1981–1984 była wiceprzewodniczącą Norweskiego Komitetu ds. UNESCO. W latach 1987–1990 była dyrektorką parku rozrywki Tusenfryd. W 1990 mianowano ją dyrektorką ds. kultury przed Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi w Lillehammer zaplanowanymi na rok 1994.

3 listopada 1990 roku powołana na urząd ministra kultury i spraw kościelnych w trzecim rządzie Gro Harlem Brundtland, od 1 stycznia 1991 po prostu jako ministra kultury. Pełniła to stanowisko do 25 października 1996, tj. do końca istnienia rządu. W latach 1999–2006 była dyrektorem Svenska Filminstitutet, a w latach 2006–2012 – norweskiej spółki Rikskonsertene.

Życie prywatne

Jej wieloletnim partnerem życiowym jest reżyser i scenarzysta Oddvar Bull Tuhus, w latach 1972–1982 jej mężem był artysta Svenolov Ehrén. W 2010 zdiagnozowano u niej raka sutka, na początku 2011 przeszła operację jego usunięcia.

Dyskografia

Albumy:

• Åse, 1965,
• Åse Kleveland, 1966,
• Vær Velkommen, 1973,
• Midt På Natta, 1976,
• På Frihjul, 2020 (wraz z The Salmon Smokers).

Wraz z Ballade!:

• På Turné, 1978,
• Ekstranummer!, 1980.

Odznaczenia

• Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (2003)
• Komandor Orderu Świętego Olafa (2015)