Łąkówka wspaniała
| Neophema splendida[1] | |||
| (Gould, 1841) | |||
 Dorosły samiec | |||
 Niedojrzała samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
łąkówka wspaniała | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Łąkówka wspaniała[4] (Neophema splendida) – gatunek australijskiego ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). W naturze występuje na suchych obszarach południowej Australii. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5]. Mimo nietypowych wymagań (jako gatunek półpustynny nie znosi wilgoci) jest często spotykana w wielu prywatnych hodowlach w Europie. Uratowana od zagłady przez hodowców belgijskich i holenderskich[6].
- Cechy gatunku
- Upierzenie obydwu płci jest dość podobne, z przewagą błękitu i zieleni, choć dymorfizm płciowy jest wyraźny. Samca wyróżnia szkarłatna plama na piersi oraz więcej koloru turkusowego na głowie. Poza tym, podobnie jak u samicy ma niebieskie zewnętrzne krawędzie skrzydeł, zielony grzbiet i wierzch ogona oraz żółty brzuch i spód sterówek. Barwy samicy są nieco mniej intensywne, a zieleń występuje również na piersi i na tyle głowy. Młode ptaki są podobne do samicy, tylko bardziej matowe. Hodowcy uzyskali też odmiany niebieskie i żółte, choć są one bardzo rzadkie[7].
- Wymiary średnie
- Długość ciała: 18–21 cm. Masa ciała 36–44 g[8].
- Biotop
- Zamieszkuje półpustynne tereny z nielicznymi drzewami oraz krzewami. Do gniazdowania potrzebuje dziupli bądź starych pni niższych drzew.
- Rozród
- Samica składa zwykle 3–6 jaj[7], które następnie wysiaduje przez ok. 19 dni. Po opuszczeniu gniazda młode są jeszcze przez dłuższy czas dokarmiane przez rodziców.
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2004 uznaje łąkówkę wspaniałą za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern); wcześniej – od 2000 miała ona status gatunku bliskiego zagrożenia (LR/NT – lower risk/near threatened), a od 1994 – gatunku narażonego (VU – vulnerable). Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Neophema splendida, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Scarlet-chested Parrot (Neophema splendida). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
- ↑ a b Neophema splendida, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Platycercini Selby, 1836 (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-06].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
- ↑ S.O.S i promień nadziei. W: Jan Sokołowski: Tajemnice ptaków. Wyd. II. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, 1986, s. 156-157.
- ↑ a b red. Władysław Kermen: Ptaki ozdobne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1985, s. 42-43. ISBN 83-09-00857-8.
- ↑ Scarlet-chested Parrot (Neophema splendida). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).