Łężny Potok
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok 7 rzędu | |
| Źródło | |
| Wysokość |
1265 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Filipka |
| Wysokość |
875 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Łężny Potok – dopływ potoku Filipka (Filipczańskiego Potoku)[1]. Początek daje mu niewielkie źródełko na wysokości 1265 m w Jaworzyńskim Żlebie w polskich Tatrach Wysokich. Źródełko to znajduje się w skałach wapiennych na podłożu łupkowym. Wypływający z niego potok spływa w północno-wschodnim kierunku głęboką doliną o dużym spadku, wyżłobioną w skałach wapiennych na łupkowym podłożu. Zbocza doliny mają nachylenie 20-45° i są porośnięte lasem. Potok zasilany jest kilkoma lewostronnymi ciekami spływającymi spod przełęczy Kop Sołtysich. Począwszy od wysokości 1150 m stopniowo traci wodę, aż do całkowitego jej zaniku. Woda ginie bowiem w szczelinach podłoża zbudowanego z wapieni murajskich. W górnej części Doliny Łężnej, będącej przedłużeniem w dół Jaworzyńskiego Żlebu, woda w korycie potoku pojawia się tylko po większych ulewach i w czasie wiosennych roztopów. Koryto to jest bardzo głębokie, ma pionowe ściany i wąskie dno. Występują w nim progi skalne o wysokości od kilku do kilkunastu metrów, a pod nimi kotły eworsyjne. Stała woda pojawia się dopiero na wysokości 930 m, przy ujściu Suchego Żlebu. Z prawej strony zasila go tutaj krótki dopływ ze źródła w skałach wapiennych na łupkowym podłożu. Dolna część Doliny Łężnej ma łagodnie nachylone zbocza (5-15°) i znacznie mniejszy spadek – 6,2%. Łężny Potok przepływa w odległości około 400 m na zachód od Zazadniej. Przecina go Droga Oswalda Balzera. Poniżej tej drogi, na wysokości 875 m Łężny Potok uchodzi do Filipczańskiego Potoku jako jego lewy dopływ[2][3].
Łężny Potok ma długość 2,75 km i średni spadek 14,1%[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 149, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b Krystyna Wit-Jóźwik, Hydrografia Tatr Wysokich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Wysokie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960.
- ↑ Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Łężny Potok, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 668.