Łachowce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łachowce
wieś
Ilustracja
Łachowce
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Telatyn

Liczba ludności (2021)

123[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-652[4]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0901559[5]

Położenie na mapie gminy Telatyn
Mapa konturowa gminy Telatyn, na dole znajduje się punkt z opisem „Łachowce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Łachowce”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Łachowce”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Łachowce”
Ziemia50°29′17″N 23°51′39″E/50,488056 23,860833[1]

Łachowcewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Telatyn[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

We wsi znajduje się cmentarz prawosławny z XIX w.

Wieś stanowi sołectwo gminy Telatyn[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 140 mieszkańców[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Rzeplinie[9].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś notowana od roku 1406. W roku tym Siemowit IV nadaje wsie Steniatyn i Lachowce (Łachowce), Stanisławowi z Wysokiej w ziemi czerskiej – swojemu servitorowi (sługa, asystent), znanemu też jako Stanisław Rykała herbu Jastrzębiec (protoplasty rodu Rzeplińskich). Po zamianie dóbr pomiędzy braćmi, co stało się w roku 1409, Prędocie (brat Stanisława) przypadły Steniatyn i Lachowce. Następnie Steniatyn i Lachowce znalazły się w posiadaniu Dobiesława z Byszowa w ziemi sandomierskiej, herbu Nieczuja, zajmującego kolejno najwyższe godności w ziemi bełskiej – rojalisty w czasie inkorporacji ziemi bełskiej do Korony (rok 1462)[10].

W 1881 roku wieś posiadała rozległość ogólną 730 mórg z tego włościańskich było 249 mórg, dworskich 481, właścicielem był dr Feliks Głogowski, który przejął tę wieś od Górskich. Ludność w 27 osadach liczyła 219 dusz[11].

Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 było tu 27 domów i 169 mieszkańców.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 71061
  2. Wieś Łachowce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 685 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-09-06].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  7. Jednostki pomocnicze gminy Telatyn. Urząd Gminy Telatyn. [dostęp 2020-03-06].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Janeczek 1991 ↓, s. 107.
  11. Łachowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 566.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w. Wrocław: 1991.