49°52′N 26°00′E/49,866667 26,000000Łanowce (rejon łanowiecki)
|
|||
|
|||
| Państwo |  Ukraina |
||
| Obwód |  tarnopolski |
||
| Rejon | łanowiecki | ||
| Powierzchnia | 14,74 km² | ||
| Populacja (2017) • liczba ludności |
8700[1] |
||
|
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
 Łanowce
|
|||
|
Położenie na mapie Ukrainy
Łanowce
|
|||
| 49°52′N 26°00′E/49,866667 26,000000 |
|||
Portal  Ukraina |
|||
Łanowce (ukr. Ланівці) – miasto na Ukrainie nad rzeką Żyrak (ukr. Жирак) dopływ rzeki Horyń, w obwodzie tarnopolskim, jest siedzibą władz rejonowych.
Do 1924 Łanowce leżały w gminie Białozórka, w latach 1924–1939 w gminie Łanowce, w powiecie krzemienieckim, w województwie wołyńskim, w Polsce[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miasto lokowane było w roku 1444 a w roku 1545 uzyskało prawa miejskie. Do roku 1795 znajdowało się w granicach I Rzeczypospolitej w województwie wołyńskim. Od roku 1545 do roku 1863 dobra łanowieckie z przyległymi wsiami należały do rodziny Jełowickich, następnie Wiśniowieckich, Mniszchów, a pod koniec XIX wieku Rzewuskich.
II wojna światowa
Po wkroczeniu Niemców w 1941 r. w Łanowcach miał miejsce antysemicki pogrom dokonany przez ludność ukraińską. Zginęło 60 Żydów. W lutym 1942 r. utworzono tam getto, "zlikwidowane" w sierpniu 1942 r. przez Niemców i policję ukraińską. W lipcu 1943 r. w miasteczku doszło do pogromu ludności polskiej, liczby ofiar nie udało się ustalić. 4 lutego 1944 w miejscowym kościele zostało zamordowanych przez upowców 11 Polaków, w tym Ryszard Andrzej Wadas, chrześniak marszałka Rydza-Śmigłego[3]. Wcześniej, podczas próby ewakuacji do Wiśniowca zginęło 129 osób.
W 1989 liczyło 9318 mieszkańców[4].
W 2013 liczyło 8752 mieszkańców[5].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Pobliskie miejscowości[edytuj | edytuj kod]
- Borsuki
- Borszcziwka
- Kuskiwci
- Napadiwka
- Syniwci
- Wieliki
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2017 року. Державна служба статистики України. Київ, 2017. стор.66
- ↑ Dz.U. z 1923 r. Nr 112, poz. 899
- ↑ Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Warszawa 2000 , ISBN 83-87689-34-3, s.440
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.95
- ↑ Łanowce. [dostęp 22.8.13].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Łanowce w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.
- Zamek w Łanowcach
|
|||||||
|
||||||||||
