Łatnik
| Glauconycteris | |||
| Dobson, 1875[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – łaciatek wspaniały (G. superba) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
łatnik | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Kerivoula poensis J.E. Gray, 1842 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Łatnik[3], łaciatek[3] (Glauconycteris) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[4][5][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 36–63 mm, długość ogona 34–59 mm, długość ucha 6–19 mm, długość tylnej stopy 5–10 mm, długość przedramienia 32–47,7 mm; masa ciała 4–19 g[5][7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj (w randze podrodzaju w obrębie Chalinolobus) zdefiniował w 1875 roku irlandzki zoolog i fotograf George Edward Dobson w artykule poświęconym rodzajowi Chalinolobus opublikowanym na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Dobson wymienił trzy gatunki – Chalinolobus argentatus Dobson, 1875, Kerivoula poensis J.E .Gray, 1842 i Scotophilus variegatus Tomes, 1861 – z których gatunkiem typowym jest Kerivoula poensis J.E .Gray, 1842 (łatnik równikowy).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Glauconycteris: gr. γλαυκος glaukos ‘niebieskoszary, modry’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[8].
- Niumbaha: nazwa Niumbaha oznaczająca w języku pazande ‘rzadki, niezwykły’[2]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Glauconycteris superba Hayman, 1939.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][7][4][3]:
- Glauconycteris variegata (Tomes, 1861) – łatnik pstry
- Glauconycteris machadoi Hayman, 1963 – łatnik tajemniczy
- Glauconycteris gleni R.L. Peterson & D.A. Smith, 1973 – łatnik naroślowy
- Glauconycteris superba Hayman, 1939 – łaciatek wspaniały
- Glauconycteris argentata (Dobson, 1875) – łatnik srebrzysty
- Glauconycteris egeria O. Thomas, 1913 – łatnik samotny
- Glauconycteris poensis (J.E. Gray, 1842) – łatnik równikowy
- Glauconycteris alboguttata J.A. Allen, 1917 – łatnik białopręgi
- Glauconycteris beatrix O. Thomas, 1901 – łatnik dżunglowy
- Glauconycteris curryae Eger & Schlitter, 2001 – łatnik skryty
- Glauconycteris humeralis J.A. Allen, 1917 – łatnik kropkowany
- Glauconycteris atra Hassanin, Colombo, Gembu, Merle, Vuong Tan Tu, Görföl, Akawa, Csorba, Kearney, Monadjem & Ros Kiri Ing, 2018
- Glauconycteris kenyacola R.L. Peterson, 1982 – łatnik kenijski
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b G.E. Dobson. On the genus Chalinolobus, with descriptions of new or little-known species. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 43, s. 383, 1875. (ang.).
- ↑ a b D.M. Reeder, K.M. Helgen, M.E. Vodzak, D.P. Lunde & I. Ejotre. A new genus for a rare African vespertilionid bat: insights from South Sudan. „ZooKeys”. 285, s. 93, 2013. DOI: 10.3897/zookeys.285.4892. (ang.).
- ↑ a b c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 123, 124. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 232–234. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 832–834. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Glauconycteris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 539–540. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 295, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-18]. (ang.).