Łazek (Beskid Śląski)
 Czupel i Łazek widziane z Goczałkowic-Zdroju (2019) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
713 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°45′46,7″N 18°53′48,9″E/49,762972 18,896917
| |
Łazek, Suchy Groń (713 m n.p.m.[1]) – całkowicie zalesiony (obecnie szereg wyrębów) szczyt w pasemku Błatniej (Błotnego) w Paśmie Wiślańskim w północnej części Beskidu Śląskiego, w Brennej. Leży na północny zachód od niewiele wyższego Czupla, za to piętrzy się stromo ponad znacznie niższą, położoną na północny zachód od niego Zebrzydką.
Nazwa Łazek związana jest z okresem powstawania beskidzkich wsi: określenie łaz, pospolite w całych Beskidach, oznacza grunt uprawny wśród lasu, uzyskany metodą żarową, przez wykarczowanie i wypalenie drzew, krzewów i zarośli.
Przez Łazek (omijając jednak szczyt) prowadzi czerwony szlak turystyczny z Jaworza Nałęża na Błatnią. Na północnym zboczu góry, przy szlaku czerwonym, kończy się niebieski szlak z Zebrzydki.
Na stoku góry znajduje się kamienny krzyż z nieczytelnym rytem inskrypcji w 8 rzędach i rytem daty: 1696[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. [dostęp 2010-02-05].
- ↑ Wojtucki Daniel, Zobniów Stanisław.: Kamienne krzyże na Śląsku, Górnych Łużycach i ziemi kłodzkiej.. Wrocław: Atut, 2017, s. 605. ISBN 978-83-7977-577-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barański Mirosław J.: Beskid Śląski. Pasma Klimczoka i Równicy. Przewodnik turystyczny, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1995, ISBN 83-7005-360-2;
- Beskid Śląski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. II, wyd. „Compass”, Kraków 2004, ISBN 83-89165-68-6.