Łaziska (województwo śląskie)
49°56′08″N 18°27′15″E/49,935556 18,454167| wieś | |
 Zabytkowy kościół z 1466 r. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (stan na 24.01.2012) |
1718 |
| Strefa numeracyjna |
32 |
| Kod pocztowy |
44-340[2] |
| Tablice rejestracyjne |
SWD |
| SIMC |
0214474 |
Położenie na mapie gminy Godów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wodzisławskiego  | |
| 49°56′08″N 18°27′15″E/49,935556 18,454167[1]
| |
Łaziska (niem. Lazisk[3]) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim, w gminie Godów. Miejscowość ta zajmuje powierzchnię 775 ha i zamieszkuje ją 1718 osób. Przepływa przez nią rzeka Leśnica.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie katowickim. Dla odróżnienia od miasta Łaziska Górne spotyka się cztery różne wersje pełnej nazwy wsi: „Łaziska Wodzisławskie”, „Łaziska Rybnickie”, „Łaziska Śląskie” i „Łaziska nad Olzą”.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Łaziska są położone na Górnym Śląsku na historycznej ziemi wodzisławskiej uformowanej już w średniowieczu. Od końca XV aż do XIX wieku Łaziska należały do Wodzisławskiego Państwa Stanowego. W 1467 r. wzniesiono we wsi drewniany kościół.
W wyniku wojen śląskich Łaziska wraz z całą ziemią wodzisławską znalazły się w Królestwie Pruskim[4].
Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje stosunki ludnościowe na terenie wsi – „«Lazisk enthalt in 103 Haushaltungen 543 nur der polnischen Sprache (...)», czyli w tłumaczeniu na język polski „Łazisk zawiera 103 gospodarstwa domowe z 543 mieszkańcami mówiącymi tylko w języku polskim (...)”[5].
W 1922 roku wieś została włączona do II Rzeczypospolitej.
14 lutego 1959 wyprostowano odcinek graniczny między Polską i Czechosłowacją (pola uprawne po prawej stronie rzeki Olzy należące do gminy Wierzniowice w powiecie frysztackim) na wysokości gromad Godów i Gorzyce w powiecie wodzisławskim w woj. katowickim, przez co część Śląska Cieszyńskiego znalazła się w granicach Łazisk (a część Łazisk włączono do Czechosłowacji)[6].
W zachodniej części miejscowości umiejscowiony jest węzeł autostradowy Gorzyce oraz przebiega tam fragment autostrady A1.
Zabytkowy kościół w Łaziskach[edytuj | edytuj kod]
W Łaziskach znajduje się drewniany kościół pod wezwaniem Wszystkich Świętych. Przeprowadzone w 2008 r. badania dendrochronologiczne wykazały, że nawa i prezbiterium kościoła zostały wzniesione w konstrukcji zrębowej w 1467 r.[7] Z tego czasu pochodzi też wspólna dla obu części więźba dachowa typu małopolskiego. W 1507 r. przy świątyni wybudowano wieżę, której górna partia, obejmująca izbicę i baniasty hełm, powstała już jednak w okresie baroku (XVIII w.). W 1998 r. wewnątrz kościoła odkryto polichromię z 1560 r. Odsłonięte fragmenty malowidła przedstawiają sceny ze Starego i Nowego Testamentu. Kościół w Łaziskach należy do grupy najcenniejszych zabytków drewnianej architektury sakralnej w Polsce.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Przez miejscowość przebiega międzynarodowa trasa rowerowa EuroVelo 4 (Szlak Europy Centralnej) – w Polsce wyznakowana jako R-4 
, obecnie od granicy polsko-czeskiej do Krakowa. Trasa ta ma w gminie wspólny przebieg z 
czerwoną trasą rowerową nr 24, tzw. Pętlą rowerową Euroregionu Śląsk Cieszyński.
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
W Łaziskach znajduje się szkoła podstawowa im. Mikołaja Kopernika. Szkoła ta została wybudowana w 1927 r.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 71695
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 699 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom V - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2023-07-16].
- ↑ Franz Henke, „Kronika”, Wodzisław Śląski 2003, s. 130.
- ↑ Triest 1865 ↓, s. 780.
- ↑ Dz.U. z 1959 r. nr 25, poz. 159
- ↑ Aleksander Konieczny: Sprawozdanie z badań dendrochronologicznych zabytkowych kościołów w województwie śląskim przeprowadzonych w 2008 roku. W: Wiadomości konserwatorskie województwa śląskiego. T. 1: Odkrycia. Badania. Konserwacje. Katowice: Śląski WKZ, 2009, s. 99-103. ISBN 978-83-85871-57-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Felix Triest, Topographisches Handbuch von Oberschlesien., Breslau: Wilh. Gottl. Korn, 1864–1865, OCLC 315739117 (niem.), Erste Hälfte, Zweite Hälfte.
