Łeonid Tkaczenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łeonid Tkaczenko
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Łeonid Iwanowycz Tkaczenko

Data i miejsce urodzenia

1 października 1953
Stary Krym

Data śmierci

4 stycznia 2024

Wzrost

168 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1971 Bałtika Kaliningrad ? (?)
1971–1972 Maszinostroitiel Kaliningrad ? (?)
1975–1976 Awtomobilist Żytomierz ? (?)
1978–1984 Metalist Charków 181 (20)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1984–1986 Metalist Charków (asystent)
1987–1988 Metalist Charków (kierownik)
1989–1992 Metalist Charków
1992 Ukraina
1993–1994 Temp Szepetówka
1995–1998 Bałtika Kaliningrad
1999 Sokoł Saratów
2000 Metalist Charków
2001–2002 Anży Machaczkała
2002–2003 Sokoł Saratów
2005–2006 Bałtika Kaliningrad
2007–2008 Dinamo Petersburg
2009 Bałtika Kaliningrad
2010 Bałtika Kaliningrad (dyrektor sportowy)
2010 Bałtika Kaliningrad
2011–2013 Dinamo Petersburg
2013–2014 Siewier Murmańsk
2014–2015 Wołga Twer
2022–2024 Bałtika Kaliningrad (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Łeonid Iwanowycz Tkaczenko, ukr. Леонід Іванович Ткаченко, ros. Леонид Иванович Ткаченко, Leonid Iwanowicz Tkaczienko (ur. 1 października 1953 w Starym Krymie na Krymie, zm. 4 stycznia 2024[1]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski. Posiadał również obywatelstwo rosyjskie.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 1971 rozpoczął karierę piłkarską w Bałtice Kaliningrad, skąd w następnym sezonie przeszedł do Maszinostroitiela Kaliningrad. W 1975 zaproszony do Awtomobilista Żytomierz. W 1978 został zawodnikiem Metalista Charków, w którym w 1984 zakończył karierę piłkarską.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął karierę trenerską na stanowisku asystenta trenera Metalista Charków. Potem pełnił w tym klubie funkcje kierownika drużyny, a następnie głównego trenera. W 1992 przez pewien czas prowadził razem z Mykołą Pawłowem reprezentację Ukrainy. Potem trenował Temp Szepetówka, a w 1995 wyjechał do Rosji, gdzie pracował z Bałtiką Kaliningrad, Sokołem Saratów, Anży Machaczkała i Dinamem Petersburg.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Огромная утрата. fc-baltika.ru. [dostęp 2024-01-04]. (ros.).