Łopienie-Szelągi
52°53′25″N 22°43′20″E/52,890278 22,722222| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
18-212[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BWM |
| SIMC |
0402253[5] |
Położenie na mapie gminy Nowe Piekuty  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego  | |
| 52°53′25″N 22°43′20″E/52,890278 22,722222[1]
| |
Łopienie-Szelągi – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Nowe Piekuty[5][6].
Zaścianek szlachecki Szelągi należący do okolicy zaściankowej Łopienie położony był w drugiej połowie XVII wieku w powiecie brańskim ziemi bielskiej województwa podlaskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Kazimierza w Nowych Piekutach[8].
Historia wsi[edytuj | edytuj kod]
W dokumencie z 1556 r. został wymieniony Andrzej Szeląg z Łopieni. Jego potomkowie zwali się Szelągami, a ich siedzibę Szelągi[9].
Spis podatkowy z roku 1673 wymienia mieszkającego w tej wsi Macieja Brzeźnickiego, regenta ziemskiego bielskiego. Adam Pieróg w 1699 roku sprzedał Goskowskiemu Łopienie i Bogusze. Mikołaj, syn Stanisława Jóźwika i Agnieszki Skłodowskiej, sprzedał 1752 roku części Łopieni Szelągów i Brzozowa Panków Brzozowskiemu i zapisał 1761 roku żonie, Rozalji Szpalińskiej, 300 floren. na Brzozowie. Andrzej, syn Antoniego, sprzedał część Łopieni Szelągów Idźkowskiemu w 1787 r.[9]
W I Rzeczypospolitej miejscowość należała do ziemi bielskiej. Tworzyła okolicę szlachecką Łopienie[10]. W jej obrębie znajdowały się:
- Łopienie-Jeże:
- Łopienie-Pamięciaki:
- w roku 1827 we wsi było 14 domów i 71 mieszkańców
- pod koniec XIX w. wieś liczyła 8 domów, grunty rolne o powierzchni 107 morg, 57 katolików i jeden prawosławny
- Łopienie-Ruś:
- w roku 1827 wieś liczyła 5 domów i 28 mieszkańców
- pod koniec XIX w. we wsi było domów 8, grunty rolne o powierzchni 158 morg, 50 katolików, 2 prawosławnych i 8 żydów. Najwięcej gruntów posiadał Julian Borowski
- Łopienie-Szelągi:
- w roku 1827 we wsi znajdowało się 28 domów z 159 mieszkańcami
- pod koniec XIX w. wieś liczyła 19 domów, grunty rolne o powierzchni 196 morg, 121 katolików i 10 żydów. Najwięcej gruntów posiadał Mikołaj Łopieński-Pieróg. Właścicielami istniejącej tu karczmy byli miejscowi Żydzi
- Łopienie-Zyski, również: Zyszki lub Zyzki:
- w roku 1827 we wsi istniało 15 domów z 99 mieszkańcami
- pod koniec XIX w. wieś liczyła 17 domów, grunty rolne o powierzchni 198 morg, 102 katolików. Najwięcej gruntów posiadał Wiktor Dłuski[10].
Pod koniec XIX w. Łopienie należały do powiatu mazowieckiego, gmina i parafia Piekuty[10].
W 1891 roku naliczono 21 gospodarstw o średniej powierzchni wynoszącej mniej niż 5 ha. W roku 1921 wykazano 25 domów i 154 mieszkańców, w tym 7 Żydów.
Przed II wojną światową funkcjonował tu młyn należący do Kazimierza Borowskiego. Po wkroczeniu w 1939 r. Rosjan młyn został właścicielowi odebrany i przekazany kowalowi. W części domu Borowskich urządzono wiejską świetlicę.
W 2008 roku we wsi znajdowało się 20 domów z 104 mieszkańcami[9].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 73282
- ↑ Wieś Łopienie-Szelągi w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-14], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 697 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Anna Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny : struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa 1998, s. 91.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ a b c Historia Poszczególnych Miejscowości z Terenu Gminy Nowe Piekuty. www.nowepiekuty.pl. [dostęp 2015-05-08].
- ↑ a b c Łopienie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 723.
- Siedziba gminy: Nowe Piekuty
