Przejdź do zawartości

Łuk odruchowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Łuk odruchowy – droga, jaką przebywa impuls nerwowy od receptora bodźca poprzez neuron czuciowy, kojarzeniowy oraz ruchowy do efektora.

Łuk odruchowy składa się z[1]:

  1. receptora,
  2. dośrodkowej drogi doprowadzającej (aferentnej) – nerw czuciowy,
  3. ośrodka nerwowego,
  4. drogi odprowadzającej wyprowadzającej (eferentnej),
  5. efektora.

W łuku odruchowym impuls nerwowy z receptora zawsze wędruje neuronem czuciowym do ośrodkowego układu nerwowego. Łuk nerwowy jest podłożem fizjologicznym reakcji na bodźce.

Łuk odruchowy ma bardzo ważne znaczenie dla organizmu, umożliwia bowiem szybką reakcję obronną – reakcję autonomiczną, która nie angażuje naszej woli (odruch bezwarunkowy). Ten proces odbywa się na poziomie rdzenia kręgowego bez udziału mózgu.

Rodzaje łuków odruchowych:

  • łuk odruchowy monosynaptyczny
  • łuk odruchowy bisynaptyczny
  • łuk odruchowy polisynaptyczny

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tadeusz Krzymowski, Jadwiga Przała: Fizjologia zwierząt: podręcznik dla studentów wydziałów medycyny weterynaryjnej, wydziałów biologii i hodowli zwierząt akademii rolniczych i uniwersytetów: praca zbiorowa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2005, s. 39. ISBN 83-09-01792-8.