Łuk w ośli grzbiet
Łuk w ośli grzbiet (łuk stępkowy) – łuk, którego nazwa wywodzi się od kształtu grzbietu osła, nazywany również łukiem stępkowym, ponieważ jego krawędź wygląda jak profil leżącego na plecach statku stępkowego, a także łukiem siodłowym. Ma swoje początki w Indiach, gdzie był stosowany od III w. p.n.e., a w Europie szerzej dopiero od 13./14. w. w okresie późnego gotyku, szczególnie pod koniec XIII w. w Anglii, we Francji i w neogotyku[1][2]. W Polsce ośli grzbiet występuje m.in. w Starym Ratuszu w Olsztynie oraz w kościele w Gorysławicach w woj. świętokrzyskim.
Jest jednym z łuków ostrych, charakterystycznym dzięki esowatemu kształtowi ramion i wysmukłemu profilowi szczytowej części. Ośli grzbiet nie ma przewagi konstrukcyjnej nad innymi łukami. Jest od wielu z nich słabszy, ale zdobył swoją popularność dzięki walorom dekoracyjnym[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Honour, H. and J. Fleming, (2009) A World History of Art. 7th edn. London: Laurence King Publishing, s. 391. ISBN 978-1-85669-584-8.
- ↑ a b Ośli grzbiet. archirama.muratorplus.pl. [dostęp 2022-07-16].