Łupki palne
Łupki palne – łupki ilaste lub węglanowe zawierające duże, ale nie większe niż 60% (70% wg Ryki i Maliszewskiej[1]) ilości substancji organicznych, np. bituminów, substancji węglistych[2] , ropy naftowej[3]. Czasem ich złoża są eksploatowane[2] .
Występują powszechnie na całym świecie. Odmianami łupków palnych są: niektóre odmiany łupków węglowych (łupek sapropelowy, łupek humusowy), łupki bitumiczne, łupek ropny[4][2] .
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ryka i Maliszewska 1982 ↓, hasło „łupki humusowe”.
- ↑ a b c Smirnow 1986 ↓.
- ↑ Ryka i Maliszewska 1982 ↓, hasło „łupki palne”.
- ↑ Ryka i Maliszewska 1982 ↓, hasła „łupki palne” i „łupki węglowe”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wacław Ryka, Anna Maliszewska: Słownik petrograficzny. Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982. ISBN 83-220-0150-9. OCLC 69507580.
- W.I. Smirnow: Geologia złóż kopalin użytecznych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1986, s. 484. ISBN 83-220-0220-3. OCLC 749348486.