Łzawnik różnozarodnikowy
.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
łzawnik różnozarodnikowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Dacrymyces variisporus McNabb N.Z. Jl Bot. 11(3): 504 (1973) | |
Łzawnik różnozarodnikowy (Dacrymyces variisporus McNabb) – gatunek grzybów z rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Dacrymyces, Dacrymycetaceae, Dacrymycetales, Incertae sedis, Dacrymycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1]. Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnicy 0,5-4 mm, siedzący, lub wyrastający z podłoża na krótkim trzonku. Kształt owocnika dyskowaty, soczewkowaty, poduszeczkowaty lub niemal kulisty. Często owocniki występują grupami, wówczas sąsiednie wskutek nacisku są zdeformowane. Barwa od żółtej do pomarańczowej, kontekst galaretowaty. Powierzchnia gładka lub miejscami nieco szorstka. Hymenofor gładki, występujący na całej powierzchni owocnika[3].
- Cechy mikroskopowe
Strzępki i podstawki ze sprzążkami. Zarodniki cienkościenne o zmiennym kształcie. Początkowo są elipsoidalne lub niemal cylindryczne o rozmiarach 14–17 × 8–9 μm, potem wąsko elipsoidalne i kiełbaskowate, o rozmiarach 18–30 × 6–9 μm. Posiadają od 3–9 przegród poprzecznych, a czasami także 1–2 przegrody podłużne[4].
-
Owocniki -
Zarodniki -
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano występowanie tego gatunku w Europie, na Wyspach Kanaryjskich i w Korei. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony od Hiszpanii po Półwysep Skandynawski. Najdalej na północ wysunięte stanowisko znajduje się w Finlandii na 62° szerokości geograficznej[5]. W Polsce słabo zbadany. Do 2003 r. w piśmiennictwie naukowym podano jego stanowiska tylko w Tatrach[2], opisywany jest jednak na stronach internetowych przez hobbystów[6].
Występuje w lasach na martwym drewnie drzew i krzewów – na opadłych gałęziach lub pniach, zwłaszcza sosnowych[3], lub jodłowych[4]. Owocniki pojawiają się przy sprzyjających warunkach od wiosny do jesieni[3].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
- łzawnik główkowaty (Dacrymyces capitatus). Ma owocniki o wyraźniejszych trzonkach i bardziej kuliste. Strzępki bez sprzążek, zarodniki kiełbaskowate z trzema przegrodami[3]
- łzawnik rozciekliwy (Dacrymyces stillatus) zazwyczaj mający owocniki mniej okrągłe, nieregularne, mniej przeźroczyste. Strzępki bez sprzążek, zarodniki maksymalnie z trzema przegrodami[3]
Pewne rozróżnienie tych gatunków możliwe jest tylko badaniem mikroskopowym[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2017-04-28]. (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f Dacrymyces variisporus – Asociacion Micológica El Royo. [dostęp 2017-04-29].
- ↑ a b Martin Beazor Ellis, Fungi Without Gills (Hymenomycetes and Gasteromycetes): An Identification Handbook, J. Pamela Ellis, wyd. 1st ed, London: Chapman and Hall, 1990, ISBN 0-412-36970-2, OCLC 20758266.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-04-29].
- ↑ Na grzyby. [dostęp 2017-04-29].