Ściernisko

Ściernisko po zebraniu zboża i sprasowaniu słomy

Ściernisko – pole (rolnictwo) po skoszeniu rosnących na nim roślin, głównie zbóż, z pozostawionymi dolnymi częściami roślin (ścierni). Ścierń stanowi nadziemną część resztek pożniwnych, które pozostawione w polu są źródłem substancji organicznej w glebie. Zaleca się pozostawianie niskiej ścierni, nawet gdy słoma nie jest wykorzystywana i zostaje rozdrobniona przez kombajn. W przypadku pozostawienia wysokiej ścierni, szczególnie po rzepaku i kukurydzy, zaleca się niszczenie ścierni przez mulczowanie lub wałowanie wałem nożowym.

W tradycyjnym rolnictwie ścierń niszczono przez wykonanie podorywki pługiem podorywkowym, obecnie stosuje się brony talerzowe, ciężkie kultywatory lub agregaty tych narzędzi. Na glebach zagrożonych erozją stosowana bywa uprawa pasowa, w której ściernisko wraz resztkami pożniwnymi pozostawia się a uprawia się jedynie wąskie paski pola w których dokonuje się siewu kolejnej uprawy.

W uprawie ekstensywnej, w Polsce szczególnie w przeszłości, na zachwaszczonym głównie perzem ściernisku prowadzono wypas.

Nazwy pól po zbiorze, w zależności od zebranej rośliny:

• ziemniaczysko – ziemniaków
• buraczysko – buraków
• rzepaczysko – rzepaku
• koniczynisko – koniczyny
• lucernisko – lucerny
• żytnisko – żyta
• pszeniczysko – pszenicy
• jęczmienisko – jęczmienia
• owsisko – owsa
• kukurydzisko – kukurydzy
• lnisko – lnu
• gryczysko – gryki
• kapuścisko – kapusty