Ścierwnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ścierwnik
Neophron percnopterus[1]
(Linnaeus, 1758)
Ścierwnik
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ptaki
Podgromada Neornithes
Infragromada ptaki neognatyczne
Rząd szponiaste
Rodzina jastrzębiowate
Podrodzina orłosępy
Plemię Gypaetini
Rodzaj Neophron[2]
Savigny, 1809[3]
Gatunek ścierwnik
Synonimy

Rodzaju:

Gatunku:

  • Vultur Perenopterus Linnaeus, 1758[6]
  • Vultur ginginianus Latham, 1790[7]
  • Abernius albusC.T. Wood, 1835[5]
Podgatunki
  • N. p. ginginianus (Latham, 1790)
  • N. p. majorensis Donázar, Palacios, Gangoso, Ceballos, González & Hiraldo, 2002[8]
  • N. p. percnopterus Linnaeus, 1758
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[9]
Status iucn3.1 EN pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania
Przybliżony zasięg występowania:

     całoroczny

     obszar lęgowy

Systematyka Systematyka w Wikispecies
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikisłownik Hasło w Wikisłowniku

Ścierwnik[10], ścierwnik biały[11], białosęp[12] (Neophron percnopterus) – gatunek dużego ptaka padlinożernego z podrodziny orłosępów (Gypaetinae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Neophron[10][13].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Ścierwnik zamieszkuje w zależności od podgatunku[13]:

  • Neophron percnopterus ginginianus – Nepal i Indie.
  • Neophron percnopterus majorensis – Wyspy Kanaryjskie[8].
  • Neophron percnopterus percnopterus – południową Europę po Azję Środkową i Indie oraz północną Afrykę i Arabię. Na południu sięga do Tanzanii i Angoli, a na zachodzie osiąga Wyspy Kanaryjskie i Wyspy Zielonego Przylądka. Do Polski zalatuje wyjątkowo. Znanych jest 9 wiosenno-letnich obserwacji (głownie maj-sierpień), z czego ostatnia pochodzi z 28 kwietnia 2015 roku (nad Puszczą Knyszyńską)[14].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz nadając mu nazwę Vultur Perenopterus[6]. Holotyp pochodził z Egiptu[6].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Neophron: w mitologii greckiej Neophron, był synem Timandry zazdrosnym o jej romans z Aegypiusem. Neophron z kolei uwiódł matkę Aegypiusa, Bulis, a następnie go oszukał, sprawiając że dzielił łoże z własną matką. W następstwie późniejszych wypadków Neophron i Aegypius zostali przekształceni w sępy, Bulis w czaplę, a Timandra w jastrzębia lub małego ptaka[15].
  • Percnopterus, percnopterus (perenopterus (pisownia oryginalna)): łac. percnopterus „sęp”, od gr. περκνοπτερος perknopteros „sęp”, od περκνος perknos „ciemny”; -πτερος -pteros „-skrzydły”, od πτερον pteron „skrzydło”[16].
  • Abernius: niem. abernten „zbierać plony”; Wood w swoim tekście podał niemiecką nazwę „Gemeine Aberne” oznaczającą „zbieracz brudu”[17].
  • ginginianus: Gingi, Wybrzeże Koromandelskie (tj. Gingee, Tamilnadu), Indie[18].
  • albus: łac. albus „biały, martwy biały” (por. candidus „lśniący biały”)[19].
  • majorensis: Majorata, starożytna nazwa Fuerteventury, od nazwy „Majos”, plemienia Guanczów które zamieszkiwało tę wyspę[20].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała ok. 54–70 cm, rozpiętość skrzydeł 146–175 cm; masa ciała 1600–2400 g[21]. Samica jest niewiele większa od samca, ale może być cięższa o 10–15%[21]. Dorosłe osobniki brudnobiałe z czarnymi lotkami. Przód głowy i wole nagie, skóra żółta. Dziób ciemny, nogi żółte. Młode całe brązowe. N. percnopterus ginginianus jest mniejszy i ma żółty dziób.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Biotop 
Góry, tereny otwarte i osiedla ludzkie.
Gniazdo 
Na półce skalnej, w załomach budynków (w tym egipskich piramid).
Jaja 
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając dwa jaja w marcu lub maju (populacje europejskie).
Wysiadywanie 
Jaja wysiadywane są przez okres 42 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 70–90 dniach.
Pożywienie 
Padlina i odchody zwierząt. Potrafi rozbijać strusie jaja, obrzucając je kamieniami.

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[22].

Galeria zdjęć[edytuj | edytuj kod]

  • Egptian Vulture (Neophron percnopterus) in Hyderabad, AP W IMG 7542.jpg
  • Egyptian vulture in flight.jpg
  • Egyptian Vulture (Neophron percnopterus) at Bharatpur I IMG 5366.jpg
  • Neophron percnopterus - 02.jpg

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Neophron percnopterus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Neophron, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.) [dostęp 2010-12-30]
  3. ↑ M.J.C. Savigny: Système des oiseaux de l'Egypte et de la Syrie. W: France. Commission des sciences et arts d’Egypte: Description de l’Égypte, ou, Recueil des observations et des recherches qui ont été faites en Égypte pendant l’expédition de l’armée française. T. 1: Historie Naturelle. Paris: Imprimerie impériale, 1809, s. 68, 75. (fr.)
  4. ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature: or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 69. (fr.)
  5. ↑ a b Ch.T. Wood: The ornithological guide: in which are discussed several interesting points in ornithology. London: Whittaker, 1835, s. 185. (ang.)
  6. ↑ a b c C. Linneaus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 87. (łac.)
  7. ↑ J. Latham: Index ornithologicus, sive, Systema ornithologiae; complectens avium divisionem in classes, ordines, genera, species, ipsarumque varietates: adjectis synonymis, locis, descriptionibus, &c.. Londini: Sumptibus authoris, 1790, s. 7. (łac.)
  8. ↑ a b J.A. Donázar, C.J. Palacios, L. Gangoso, O. Ceballos, M.J. González & F. Hiraldo. Conservation status and limiting factors in the endangered population of Egyptian vulture (Neophron percnopterus) in the Canary Islands. „Biological Conservation”. 107 (1), s. 89-97, 2002. DOI: 10.1016/S0006-3207(02)00049-6 (ang.). 
  9. ↑ BirdLife International 2016, Neophron percnopterus [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018 [online], wersja 2018-1 [dostęp 2018-08-02] (ang.).
  10. ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gypaetini Bonaparte, 1831 (Wersja: 2018-06-24). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-08-02].
  11. ↑ Ścierwnik biały (pol.). PWN: słownik języka polskiego. [dostęp 2015-10-26].
  12. ↑ Białosęp (pol.). PWN: słownik języka polskiego. [dostęp 2015-10-26].
  13. ↑ a b F. Gill & D. Donsker (red.): New World vultures, Secretarybird, kites, hawks & eagles (ang.). IOC World Bird List: Version 8.2. [dostęp 2018-08-02].
  14. ↑ Krzysztof Grochal, Michał Polakowski. Ścierwnik NEOPHRON PERCNOPTERUS nowym gatunkiem na Nizinie Północnopodlaskiej. „Kulon”. 20, s. 124-127, 2015 (pol.). 
  15. ↑ Jobling 2018 ↓, s. Neophron.
  16. ↑ Jobling 2018 ↓, s. Percnopterus.
  17. ↑ Jobling 2018 ↓, s. Abernius.
  18. ↑ Jobling 2018 ↓, s. ginginianus.
  19. ↑ Jobling 2018 ↓, s. albus.
  20. ↑ Jobling 2018 ↓, s. majorensis.
  21. ↑ a b J. Orta, G.M. Kirwan & D.A. Christie: Egyptian Vulture (Neophron percnopterus). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2018. [dostęp 2018-08-02]. (ang.)
  22. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. Nr 220, poz. 2237)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  1. Tajemnice zwierząt: Ptaki drapieżne Europy. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1991. ISBN 83-7023-149-7.
  2. J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2018. [dostęp 2018-08-02]. (ang.)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ścierwnik&oldid=54088023”