Przejdź do zawartości

Śledziowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Śledziowate
Clupeidae
Cuvier, 1817[1]
Ilustracja
Śledź oceaniczny (Clupea harengus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Podgromada

nowopłetwe

Infragromada

doskonałokostne

Nadrząd

śledziopodobne

Rząd

śledziokształtne

Rodzina

śledziowate

Typ nomenklatoryczny

Clupea Linnaeus, 1758

Synonimy
Rodzaje

7 rodzajów – zobacz opis w tekście

Śledziowate[7] (Clupeidae) – rodzina ryb śledziokształtnych (Clupeiformes), głównie morskich, obejmująca między innymi śledzie, szproty, sardynki, sardynele i sardynopsy. Są to ryby użytkowe o bardzo dużym znaczeniu gospodarczym, zajmują czołowe miejsce w światowym rybołówstwie.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Wody całego świata, głównie przybrzeżne wody morskie pomiędzy 70° N a 60° S. Większość śledziowatych to gatunki morskie, nieliczne są słodkowodne lub dwuśrodowiskowe. W Morzu Bałtyckim występuje sałaka (podgatunek śledzia atlantyckiego), aloza, parposz i szprot.

Cechy charakterystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Ciało wydłużone, od zaokrąglonego do silnie spłaszczonego, o długości od 2 do 75 cm. Śledziowate są bardzo sprawnymi, zwrotnymi pływakami zdolnymi przemierzać znaczne przestrzenie. Pojedyncza, mała płetwa grzbietowa ułożona jest pośrodku grzbietu, płetwy brzuszne znajdują się w pobliżu linii podstawy płetwy grzbietowej, płetwa ogonowa jest głęboko wcięta. U niektórych gatunków płetwa grzbietowa i płetwy brzuszne nie występują. Linia boczna u większości gatunków jest niewidoczna, u niektórych występuje tylko na pierwszych łuskach za głową. Łuski cykloidalne. Ubarwienie srebrne z ciemniejszym grzbietem. Żywią się planktonem, a większe osobniki drobnymi rybami. Pływają najczęściej w ławicach, czasami bardzo dużych.

Znaczenie gospodarcze

[edytuj | edytuj kod]

Śledziowate zajmują pierwsze miejsce w światowych połowach rybołówstwa. Są wykorzystywane przede wszystkim z powodu mięsa nadającego się do użytku w stanie świeżym, wędzonym, po zamrożeniu lub zasoleniu, w postaci konserw i marynat. Poza tym są wykorzystywane w przetwórstwie rybnym. Do gatunków o największym znaczeniu gospodarczym należą śledź atlantycki, śledź pacyficzny, sardynki i szprot.

Klasyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

Do rodziny należą następujące rodzaje[8]:

Rodzaje wymarłe:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Oryginalna pisownia nazwy rodziny.
  2. Definiacja taksonu nie opiera się na nazwie rodzajowej.
  3. Typ nomenklatoryczny: Hyperlophus Ogilby, 1892.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 2: Les reptiles, les poissons, les mollusques, et les annélides. Paris: Chez Déterville, s. 171. (fr.).
  2. G.A. Goldfuss: Handbuch der Zoologie. Cz. 2. Nürnburg: Johann Leonhard Schrag, 1820, s. v, 12. (niem.).
  3. F. Jarocki: Zoologiia czyli Zwiérzętopismo ogólne podług náynowszego systematu ułożone. T. 4: Ryby. Warszawa: Drukarnia Łątkiewicza, 1822, s. 27, 47. (pol.).
  4. H.R. Schinz: Das Thierreich, eingetheilt nach dem Bau der Thiere als Grundlage ihrer Naturgeschichte und der vergleichenden Anatomie von den Herrn Ritter von Cuvier. Cz. 2: Reptilien, Fische, Weichthiere, Ringelwürmer. Stuttgart und Tübingen: in der J.G. Cotta’schen Buchhandlung, 1821, s. 292. (niem.).
  5. Ch.-L. Bonaparte. Saggio di una distribuzione metodica degli animali vertebrati. „Giornale Arcadico di Scienze Lettere ed Arti”, s. 161, 182, 1831. (wł.). 
  6. J.D. Ogilby. New genera and species of Australian fishes. „Proceedings of the Linnean Society of New South Wales”. 22 (1), s. 69, 1897. (ang.). 
  7. G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  8. Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 4 lutego 2025 [dostęp 2025-02-08] (ang.).
  9. FishBase.org. fishbase.sinica.edu.tw. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. za: Edward Jackowski. Nazewnictwo ryb [nazwy naukowe, polskie i angielskie]. „Magazyn Przemysłu Rybnego”. 6, 2001. ISSN 1428-362X. (pol.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Froese, R. & D. Pauly: Family Clupeidae - Herrings, shads, sardines, menhadens. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org, 2008. [dostęp 2009-03-22]. (ang.).
  • Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
  • Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.