Ślepucha robakowata
Xerotyphlops vermicularis[1] | |||
Daudin, 1803 | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina |
Typhlopoidea | ||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
ślepucha robakowata | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() |
Ślepucha robakowata[3] (Xerotyphlops vermicularis) − bardzo mały wąż z rodziny ślepuchowatych, przypominający dużą, błyszczącą dżdżownicę, zamieszkujący południowo - zachodnią Azję, Egipt i Bałkany.
Wygląd
[edytuj | edytuj kod]Robakowate, błyszczące, okrągłe w przekroju ciało tego węża i nie odróżniająca się od tułowia głowa, przywodzą na myśl dżdżownicę, oczy - w postaci ciemnych plamek przykrytych łuskami - są ledwie widoczne. Barwa różowawa, łuski błyszczące, gładkie, zaokrąglone. Otwór gębowy w dolnej części głowy, brzuch i boki ciała nieco jaśniejsze niż grzbiet. Długość maksymalnie do 35 cm, szerokość ciała nie przekracza 5 - 6 mm.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]W Europie ślepucha robakowata spotykana jest wyłącznie w Grecji (w tym na wyspach Morza Egejskiego), oraz w Albanii i południowej Bułgarii. Zamieszkiwany przez nią areał sięga jednak znacznie dalej na wschód i południowy wschód: występuje w północno-wschodnim Egipcie, oraz w południowo-zachodniej Azji, od Libanu i Izraela po Gruzję i Rosję. Występuje na terenach otwartych, suchych i dobrze nasłonecznionych, porośniętych skąpą roślinnością, a także w wilgotniejszych położeniach górskich. Często spotykana w norach i mrowiskach.
Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Jak większość ślepuchowatych prowadzi bardzo skryty tryb życia, niezmiernie trudno ją spotkać, większą część życia spędza pod ziemią. Jej pożywienie stanowią wyłącznie drobne bezkręgowce, głównie niewielkie owady i pierścienice. Jest łagodnym, zupełnie bezbronnym zwierzęciem, kolec na końcu ogona, który służy w rzeczywistości jako podpora podczas kopania, bywa brany przez ignorantów za niebezpieczną broń, służącą rzekomo do wstrzykiwania jadu.
Rozmnażanie
[edytuj | edytuj kod]Jak większość węży z tej grupy, nie wykazuje dymorfizmu płciowego. Po kopulacji, do której dochodzi w kwietniu lub maju, samica wykupuje niewielkie norki w ziemi i składa w nich 6 - 8 jaj, wielkości około centymetra[4].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Jak wszystkie ślepuchowate, ma gładką, grubą skórę chroniącą przed ukąszeniami mrówek, oraz grubą, sztywną czaszkę. Jej oczy są praktycznie szczątkowe, są w stanie odróżnić jedynie światło od ciemności[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Xerotyphlops vermicularis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ A. Aghasyan i inni, Xerotyphlops vermicularis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-11-26] (ang.).
- ↑ W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 181, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
- ↑ V. Laňka, Z. Vít, Płazy i Gady, Polska Oficyna Wydawnicza BGW Warszawa 1993, ISBN 83-7066-359-1
- ↑ G. Diesener, J. Reichholf, Płazy i gady, Bertelsmann Publishing, Warszawa 1997, ISBN 83-7129-440-9