Ślimakojad czerwonooki

Ślimakojad czerwonooki
	Rostrhamus sociabilis
	(Vieillot, 1817)
	; Samica
	; Samiec
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	szponiaste
Rodzina	jastrzębiowate
Podrodzina	jastrzębie
Plemię	Accipitrini
Rodzaj	Rostrhamus; Lesson, 1830
Gatunek	ślimakojad czerwonooki
Synonimy
	Herpetotheres sociabilis Vieillot, 1817;
	Herpetotheres sociabilis Vieillot, 1817;
Podgatunki
	R. s. plumbeus Ridgway, 1874; R. s. levis Friedmann, 1933; R. s. major Nelson & Goldman, 1933; R. s. sociabilis (Vieillot, 1817);
	R. s. plumbeus Ridgway, 1874; R. s. levis Friedmann, 1933; R. s. major Nelson & Goldman, 1933; R. s. sociabilis (Vieillot, 1817);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	; występuje przez cały rok tylko w sezonie lęgowym
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ślimakojad czerwonooki^[5] (Rostrhamus sociabilis) – gatunek średniego, drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Rostrhamus^[5]^[6]. Wyspowo zasiedla bagna Everglades na Florydzie, Kubę, Meksyk, Amerykę Centralną oraz Amerykę Południową – głównie na wschód od Andów aż po północną Argentynę.

Podgatunki i zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się 4 podgatunki. Na Florydzie narażony na wyginięcie, ale poza tym niezagrożony. Wyróżniono kilka podgatunków R. sociabilis^[6]^[3]:

R. sociabilis plumbeus – Floryda.
R. sociabilis levis – Kuba.
R. sociabilis major – wschodni Meksyk, Gwatemala, Belize i północno-zachodni Honduras.
R. sociabilis sociabilis – południowa Nikaragua do północnej Argentyny.

Charakterystyka: Występuje wyraźny dymorfizm płciowy w upierzeniu. Samiec jest niemalże cały szary. Ma czerwone okolice dzioba, żółtą woskówkę i długi, szary, mocno zagięty dziób. Lotki nieco ciemniejsze. Białe pokrywy ogonowe oraz sam ogon. Czarny pasek końcowy, nie do końca czarny; na końcu pozostaje nieco białego. Czerwonawe nogi. Samica cała brunatna, sprawiając wrażenie łuskowanej. Brudnobiały brzuch z grubym, brunatnym kreskowaniem. Białe pokrywy podogonowe, nogi nieco jaśniejsze. Brak czerwonej skóry przy dziobie. U obu płci czerwone oczy. Młode podobne do samic, ale z brązowymi oczami.
Wymiary

Biotop: Występuje na nizinnych słodkowodnych bagnach, nad jeziorami i stawami, na mokradłach, polach ryżowych, zalanych polach uprawnych i rowach przydrożnych^[7].
Zachowanie: Razem nocuje i żeruje, ogólnie chętnie przebywa w grupkach. W trakcie toków wydaje buczące odgłosy.
Pożywienie: Zazwyczaj słodkowodne ślimaki, głównie z rodzajów Pomacea i Ampullaria, które wyciąga z muszli za pomocą swego silnie zakrzywionego dzioba^[7]. Jeżeli ich nie ma, zjada kraby oraz myszy.
Lęgi: 1–3 lęgów. Termin gniazdowania zmienia się wraz z szerokością geograficzną. Gniazda w luźnych koloniach, gniazdo z patyków umieszczone w trzcinowiskach. Zazwyczaj swoje 2–4 jaj inkubuje przez 26–28 dni. Młode potrafią latać po 40–49 dniach, lecz mogą wcześniej opuścić gniazdo.

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje ślimakojada czerwonookiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy^[4].

↑ Rostrhamus sociabilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Rostrhamus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-01-09] (ang.).
↑ ^a ^b Snail Kite (Rostrhamus sociabilis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
↑ ^a ^b BirdLife International, Rostrhamus sociabilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-1 [dostęp 2016-11-02] (ang.).
↑ ^a ^b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-16].
↑ ^a ^b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
↑ ^a ^b Species account: Snail Kite Rostrhamus sociabilis. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).

D. Chandler, D. Couzens, E. Dunn, J. Elphic, R. Hume i inni: Fakty o zwierzętach świata: Ptaki. MULTICO, 2008. ISBN 978-83-7073-583-8.

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).