Ślizg słodkowodny

Ślizg słodkowodny
	Salaria fluviatilis
	(Asso, 1801)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Podrząd	ślizgowce
Rodzina	ślizgowate
Rodzaj	Salaria
Gatunek	ślizg słodkowodny
Synonimy
	Blennius alpestris Blanchard, 1866; Blennius anticolus Bonaparte, 1840; Blennius cagnota Valenciennes, 1836; Blennius fluviatilis Asso, 1801; Blennius frater Bloch & Schneider, 1801; Blennius inaequalis Valenciennes, 1836; Blennius lupulus Bonaparte, 1840; Blennius petteri Heckel & Kner, 1858; Blennius vulgaris Pollini, 1816; Ichthyocoris pollinii Bonaparte, 1846; Salarias fluviatilis Asso, 1801; Salarias varus Risso, 1827;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ślizg słodkowodny^[3], ślizg rzeczny^[4] (Salaria fluviatilis) – gatunek ryby z rodziny ślizgowatych. Jedyny słodkowodny, europejski przedstawiciel tej rodziny.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Południowa i wschodnia Hiszpania, południowa Francja, Włochy, Dalmacja, zachodnia i południowa Turcja oraz Maroko, Algieria i wyspy na Morzu Śródziemnym.

Żyje zarówno w przybrzeżnych wodach morskich jak i jeziorach, wolno płynących rzekach i kanałach. Żyje przy dnie chowając się pod kamieniami. Młode osobniki często żyją w stadach, starsze są samotnikami.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Osiąga 10(15) cm długości. Ciało wydłużone, pokryte grubą skórą i szczątkowymi łuskami. Na szczycie głowy występuje niski, mięsisty czub silniej rozwinięty u samców. Otwór gębowy mały, uzębiony, w każdej szczęce jeden ząb jest znacznie większy i zagięty do tyłu. Nad oczami niewielkie, mięsiste czułki. Płetwa grzbietowa jednakowej wysokości na całej długości, zaczyna się tuż za głową i biegnie aż do płetwy ogonowej która jest zaokrąglona.

Grzbiet oliwkowobrązowy, boki jaśniejsze, brzuch żółtawobiały. Na grzbiecie i bokach występują ciemnobrązowe plamki i prążki. Na policzkach 3 brązowe paski. Na płetwie grzbietowej ciemne plamy. Ubarwienie zmienne, zależne od środowiska.

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Żywi się bezkręgowcami dennymi.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

W czasie tarła samiec wyszukuje zagłębienie pod kamieniem którego broni przed innymi samcami. W tym czasie jego ciało staje się prawie czarne. Falującymi ruchami zwabia samicę, która składa jaja w górnej części jamki. Samiec opiekuje się nią, za pomocą ruchów ciała i płetw zapewniając stały dopływ świeżej wody. Przy temperaturze 20 °C wylęg następuje po około 14 dniach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Salaria fluviatilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Salaria fluviatilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ FritzF. Terofal FritzF., ClausC. Militz ClausC., Ryby słodkowodne, HenrykH. Garbarczyk (tłum.), EligiuszE. Nowakowski (tłum.), JacekJ. Wagner (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1997, ISBN 83-7129-441-7, OCLC 830128659 .
↑ PeterP. Hiscock PeterP., Akwarium inspirowane naturą, Warszawa: ARTI, 2005, s. 93, ISBN 83-89725-17-7, OCLC 749640571 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jiří Čihař, przewodnik ryby słodkowodne, Multico Warszawa 1992, ISBN 83-7073-007-8.

[itis-1] Salaria fluviatilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Salaria fluviatilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[FTs-3] FritzF. Terofal FritzF., ClausC. Militz ClausC., Ryby słodkowodne, HenrykH. Garbarczyk (tłum.), EligiuszE. Nowakowski (tłum.), JacekJ. Wagner (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1997, ISBN 83-7129-441-7, OCLC 830128659 .

[4] PeterP. Hiscock PeterP., Akwarium inspirowane naturą, Warszawa: ARTI, 2005, s. 93, ISBN 83-89725-17-7, OCLC 749640571 .

[1]

[2]

[3]

[4]