Śmierć (tarot)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
 |
Ten artykuł od 2010-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| ||
 Śmierć z talii Karola VI (XV wiek). | ||
| Numer arkanu | XIII | |
| Znak astrologiczny lub hermetyczny |
 Skorpion[1]
| |
| Litera alfabetu hebrajskiego |
נ (nun)[1] | |
Śmierć – prawdopodobnie najbardziej znana karta tarota, należąca do Arkanów Wielkich. Oznaczana numerem XIII, co bywa uważane za symboliczne.
Spis treści
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Najbardziej znanym wizerunkiem arkanu Śmierć jest postać ludzkiego szkieletu wędrującego z kosą. Często ziemia, po której kroczy Śmierć, jest pokryta ludzkimi kośćmi. Bywa, że zamiast kościotrupa na karcie występuje konny jeździec trzymający kosę, łuk albo miecz.
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Mimo stereotypu, że karta Śmierci oznacza śmierć w dosłownym znaczeniu (utrwalonego m.in. przez charakterystyczne sceny filmowe, w których wróżbita pokazuje tę właśnie kartę), znaczenie karty dotyczy przejścia - z jednego etapu życia w drugi. Może ona stanowić symbol duchowego odrodzenia - jak i znalezienia się w trudnej sytuacji.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Śmierć według Oswalda Wirtha. 
Śmierć z talii tarota Viscontich Cary-Yale zwanej też Visconti di Modrone (XV wiek). 
Śmierć z talii tarota Viscontich-Sforzów ze zbiorów Pierpont Morgan-Bergamo (XV wiek) – reprodukcja. 
Śmierć z talii tarota marsylskiego Jeana Dodala (XVIII wiek). 
Śmierć z talii tarota 1JJ (tarot szwajcarski) 
Śmierć (mozaika)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Arkana tarota: tabela pt. Kabalistyczna i astrologiczna symbolika kart Wielkich Wtajemniczeń przyjęta przez Zakon Złotego Świtu i oparta na systemie opracowanym przez MacGregora Mathersa i Artura Edwarda Waite'a. W: Jan Witold Suliga: Biblia Szatana. Łódź: Krajowa Agencja Wydawnicza w Łodzi, 1991, s. 6. ISBN 83-03-03220-8.
| |||||||||||
