Świątynia Nowe Śantipur w Czarnowie
![]() |
Trwa dyskusja nad usunięciem tego artykułu, kliknij i weź w niej udział. |
Ten artykuł należy dopracować |
![]() Główne wejście do świątyni (z prawej) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Wyznanie | |
Rodzaj | |
Wezwanie | |
Historia | |
Data poświęcenia |
1981[1] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kamienna Góra ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego ![]() | |
![]() |
Świątynia Nowe Śantipur (lub Szantipur) – świątynia hinduistyczna Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny w Czarnowie. Jest to pierwsza polska świątynia tego wyznania i pierwsza świątynia hinduistyczna w Polsce. Prezydentem świątyni jest Prema Bhakti Prada das.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1981 ISKCON/Hare Kryszna zakupił w Czarnowie budynki mieszkalne i gospodarcze wraz z 50 hektarami ziemi[2]. Aż do 1989 ISKCON był w PRL organizacją nielegalną i zwalczaną przez władze i z tego powodu musiał ukrywać swoją działalność. Ta sytuacja spowodowała, że główną siedzibę ISKCON w Polsce zlokalizowano w Czarnowie, w trudno dostępnej dolinie górskiej w Rudawach Janowickich. Zewnętrznie świątynia musiała wyglądać jak zwykły wiejski budynek.
W następnych latach budynki były przebudowywane i rozbudowane, aby pomieścić mieszkania mnichów (stale przebywało tu 40-50 osób)[2] oraz pomieszczenia hodowlane dla kilkunastu krów. Rozwijano także ekologiczne uprawy rolne[2] (gospodarstwo biodynamiczne)[1].
17 kwietnia 2009 jeden budynek mieszkalno-gospodarczy spłonął niemal doszczętnie[3].
W świątyni organizowane są regularnie festiwale Nama-hatta oraz inne spotkania religijne. W 2010 zorganizowano tu pierwszy w Polsce festiwal Padajatra (Festiwal Krów)[4][5].
Obiekty kultu[edytuj | edytuj kod]
Od 21 września 1991 obiektem kultu w świątyni są murti Pańćatattwa[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rudawy Janowickie, mapa 1:30 000, Wyd. Plan, 2000
- ↑ a b c Marek Staffa: Słownik Geografii Turystycznej Sudetów. Wyd. pierwsze. T. 5: Rudawy Janowickie. Wrocław: I-Bis, 1998, s. 94-95. ISBN 83-85773-27-4.
- ↑ [1] (dostęp 2010-08-03).
- ↑ [2] (dostęp 2010-08-03).
- ↑ Padayatra na polskiej wsi 2010
- ↑ [3] (dostęp 2010-09-25).