Święty Alojzy Gonzaga medytujący
.jpg)
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1798–1800 |
| Medium |
olej na płótnie |
| Wymiary |
261 × 160 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Święty Alojzy Gonzaga medytujący (hiszp. San Luis Gonzaga meditando en su estudio ante un crucifijo) – obraz olejny hiszpańskiego malarza Francisca Goi przedstawiający świętego Alojzego Gonzagę w trakcie medytacji. Na początku swojej kariery Goya przedstawił świętego na obrazie Ustanowienie świętego Alojzego Gonzagi patronem młodych[1].
Okoliczności powstania[edytuj | edytuj kod]
Obraz ołtarzowy o dużych rozmiarach 261 × 160 cm powstał dla kościoła sióstr wizytek nowych w Madrycie (Igelsia de las Salesas Nuevas). Został ufundowany przez Manuelę Centurión, księżną Villena y Estepa w 1798. Księżna sponsorowała także budowę nowego klasztoru wizytek, ukończonego w 1801[2][3].
Atrybucja[edytuj | edytuj kod]
W 1927 krytyk sztuki Elías Tormo w artykule Kościoły starego Madrytu przypisał obraz Agustínowi Esteve. Esteve był autorem obrazów głównego ołtarza i zakrystii w kościele sióstr wizytek nowych w Madrycie[4]. W późniejszym komentarzu i korekcie do jego artykułu historyczka sztuki Maria Elena Gómez Moreno podtrzymała tradycyjną atrybucję Goi[5][3]. W 1979 historyk José Gudiol przeprowadził pierwszą współczesną analizę dzieła i potwierdził autorstwo Goi, podobnie jak Torralba w 1991 w prezentacji dla Museo de Zaragoza[3].
Opis obrazu[edytuj | edytuj kod]
Święty Alojzy Gonzaga był włoskim arystokratą (dziedzicem markiza Castiglione), który w młodości wybrał życie zakonne i wstąpił do Towarzystwa Jezusowego[5]. Obraz przedstawia świętego w trakcie medytacji przed krucyfiksem. Ma na sobie długi, ciemny habit jezuitów. Nabożnie trzyma krzyż poprzez biały materiał. Na stole, o który lekko opiera się święty, widoczna jest czaszka i włosiennica – symbole ascetyzmu, oraz korona i trzymana przez niego gałązka lilii – symbole odpowiednio bogactwa doczesnego i czystości. Nawiązują do faktu, że młody arystokrata odrzucił bogactwo i wybrał życie w czystości. Za nim widoczne jest duże okno, przez które do pokoju wpada dzienne światło. Jednocześnie światło emanujące od krucyfiksu otacza głowę świętego. Goya stwarza mroczną atmosferę i efekt gry świateł: naturalnego i nadprzyrodzonego. Ciężkie zasłony podkreślają teatralność sceny[2][3].
Proweniencja[edytuj | edytuj kod]
Od czasu powstania obraz znajdował się w kościele sióstr wizytek nowych w Madrycie. W 1936 w czasie hiszpańskiej wojny domowej obraz został poważnie uszkodzony, zniszczenia zajmowały czwartą część jego powierzchni. W latach 40. wizytki sprzedały dzieło madryckiemu antykwariuszowi Luisowi Morueco. Morueco zlecił restaurację uszkodzonego obrazu Franciscowi Recasens. W 1991 rząd Aragonii zakupił dzieło w antykwariacie Morueca i zdeponował w Museo de Zaragoza[3][5]. W 1975 został ponownie odrestaurowany w Instytucie Sztuki Hiszpańskiej Amatller w Barcelonie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Miguel Beltrán Lloris, Juan Ángel Paz Peralta: Guía del Museo de Zaragoza. Zaragoza: Gobierno de Aragón, 2003, s. 332–333, 340. ISBN 84-7753-960-X.
- ↑ a b c San Luis Gonzaga meditando. ArteHistoria. [dostęp 2022-03-16]. (hiszp. • ang.).
- ↑ a b c d e María Luisa Cancela Ramírez de Arellano: San Luis Gonzaga meditando en su estudio. W: Praca zbiorowa: Realidad e imagen. Goya 1746–1828. Zaragoza: Electa, 1996. ISBN 84-8156-130-4.
- ↑ Elías Tormo: Las Iglesias Antiguo Madrid. Madrid: Imprenta de A. Marzo, 1927.
- ↑ a b c Fundación Goya en Aragón: San Luis Gonzaga meditando en su estudio. Fundación Goya en Aragón. [dostęp 2022-03-16]. (hiszp. • ang.).