Świackie (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świackie
gromada
1954–1969
Państwo

 Polska

Województwo

białostockie

Powiat

1954–55: suwalski
1956–68: sejneński

Data powstania

4 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1969

Siedziba

Świackie

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

11

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

10

brak współrzędnych

Świackie – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Świackie z siedzibą GRN w Świackich utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie suwalskim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 23/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Świackie (z wyłączeniem obszaru jednego gospodarswa o powierzchni 8,69 ha obejmującego parcelę nr 12), Bosse, Berżałowce (z wyłączeniem obszaru jednego gospodarswa o powierzchni 3,25 ha obejmującego połowę parceli nr 53), Degucie, Grudziewszczyzna, Kukle, Olszanka, Poćkuny, Posejny, Zaruby i Zaleskie ze zniesionej gminy Berźniki w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 10 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1956 roku gromadę włączono do reaktywowanego[8] powiatu sejneńskiego[9].

1 stycznia 1969 gromadę Świackie zniesiono, włączając jej obszar do nowo utworzonej gromady Sejny[10], oprócz wsi Bosse i Berżałowce włączonych do gromady Berźniki i wsi Kukle włączonej do gromady Giby[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 23/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu suwalskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  7. Uchwała Nr LXXXVII/149/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Suwałkach z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 7, Poz. 40)
  8. Powiat sejneński zniesiono w 1925 roku (Dz.U. z 1924 r. nr 117, poz. 1052).
  9. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 290
  10. Uchwała Nr 56/XVI/68 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 29 kwietnia 1968 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 września 1968 r., Nr. 8, Poz. 64)
  11. Uchwała Nr 57/XVI/68 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 29 kwietnia 1968 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz ustalenia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 września 1968 r., Nr. 8, Poz. 65)