Świadkowie Jehowy na Arubie
| ||
| Państwo |  Holandia
| |
| Terytorium zależne |  Aruba
| |
| Liczebność (2017) |
1072 | |
| % ludności kraju (2017) |
1% | |
| Liczba zborów (2017) |
14 | |
| Rozpoczęcie działalności | ok. 1929 | |
Świadkowie Jehowy na Arubie – wspólnota religijna Świadków Jehowy na Arubie, licząca w 2017 roku 1072 głosicieli, należących do 14 zborów[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2017 roku zebrało się 2879 osób[2]. Sala Zgromadzeń znajduje się w Oranjestad. Działalność Świadków Jehowy na Arubie, Bonaire i Curaçao nadzoruje Biuro Oddziału w Willemstad na Curaçao. Tam też literatura biblijna jest tłumaczona na dwie miejscowe odmiany języka papiamento[3].
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki[edytuj | edytuj kod]
Na przełomie lat 20. i 30. XX wieku rozpoczęto działalność kaznodziejską na wyspie. W roku 1943 John Hypolite, były adwentysta, i Martin Naarendorp odwiedzili Arubę i poświęcili cały urlop na działalność kaznodziejską, byli oni pierwszymi głosicielami na wyspie. W roku 1944 na Arubę przybyli Edmund Cummings z Grenady i Woodworth Mills z Trynidadu, działali głównie w San Nicolas.
Rozwój działalności[edytuj | edytuj kod]
8 marca 1946 roku zapoczątkowano działalność pierwszego 11-osobowego zboru anglojęzycznego w San Nicolas. 9 czerwca 1946 roku odbył się chrzest pierwszych czterech osób; w tym samym roku liczba głosicieli się podwoiła. Później do zboru dołączyli Świadkowie Jehowy będący imigrantami – między innymi rodziny Buitenmanów, De Freitase’ów, Campbellów, Scottów, Potterów, Myerów, Titresów, Faustinów.
W 1947 roku zanotowano liczbę 25 głosicieli. Bezustanny sprzeciw Kościoła katolickiego wobec Świadków Jehowy hamował wzrost. Niekiedy oblewano głosicieli wrzątkiem lub szczuto psami.
W lipcu 1949 roku na Arubę przybyli Kanadyjczycy Alice i Henry Tweedowie, misjonarze Szkoły Gilead i powstał drugi zbór.
W roku 1953 przenieśli się na Arubę kolejni misjonarze. W 1954 roku obchodzono uroczystość Wieczerzy Pańskiej (Pamiątki), na którą przybyło ponad 100 osób i od tej pory zebrania religijne odbywały się w języku papiamento. Gabriel Henriquez został pierwszym rdzennym mieszkańcem Aruby, który zgłosił się do chrztu.
W roku 1955 wyspę odwiedził Nathan H. Knorr i przemawiał w nieukończonej jeszcze Sali Królestwa w Oranjestad.
W 1956 roku założono pierwszy 16-osobowy zbór posługujący się językiem papiamento. W roku 1957 zanotowano liczbę 26 głosicieli, w roku 1960 przekroczono liczbę głosicieli 100, sześć lat później – 150.
W 1986 roku na wyspie działało 361 głosicieli, w 1993 roku – 491. Od połowy lat 90. XX wieku wielu z nich wyemigrowało (głównie do Holandii), mimo to w 2012 roku zanotowano na Arubie liczbę 899 głosicieli, w roku 2015 – 975, a w roku 2016 – 1058.
Kongresy odbywają się w języku angielskim, hiszpańskim i papiamento (Aruba).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aruba – Ilu tam jest Świadków Jehowy. jw.org. [dostęp 2017-12-26].
- ↑ Watchtower: Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2017. jw.org.
- ↑ Watchtower: Biuro Oddziału na Curaçao. jw.org. [dostęp 2013-12-11].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Świadków Jehowy: 1994–2017
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- * Watchtower: Świadkowie Jehowy na całym świecie. Aruba. jw.org. [dostęp 2017-04-11].
- Assembly with comfort and counsel for all Jehovah’s Witnesses: ‘God’s Word is Truth!’, aruba-daily.com (ang.)
| |||||
