53°26′39″N 19°06′25″E/53,444167 19,106944Świecie nad Osą
| Artykuł |
53°26′39″N 19°06′25″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
53°25'59.9"N, 19°6'0.0"E, 53°23'N, 19°9'E |
| - błąd |
14 m |
| Odległość |
1363 m |
| wieś | |
 Urząd Gminy Świecie nad Osą | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
965[1] |
| Strefa numeracyjna |
56 |
| Kod pocztowy |
86-341[2] |
| Tablice rejestracyjne |
CGR |
| SIMC |
0849333 |
Położenie na mapie gminy Świecie nad Osą  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu grudziądzkiego  | |
| 53°26′39″N 19°06′25″E/53,444167 19,106944
| |
| Strona internetowa | |
Świecie nad Osą (niem. Schwetz) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie grudziądzkim, w gminie Świecie nad Osą. W miejscowości znajduje się Gimnazjum.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Świecie nad Osą.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 965 mieszkańców[1]. Jest największą miejscowością gminy Świecie nad Osą.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Grodzisko składa się z podgrodzia otoczonego fosą i wałem oraz pozostałości właściwego grodu wznoszącego się na wysokość 25 m nad rzeczkę Lutrynę, lewy dopływ rzeki Osa. Badania wykazały, że nadgraniczny słowiański gród był użytkowany w 2 fazach. Początkowo we wczesnym średniowieczu, od 2. połowy X wieku do XI wieku, w części majdanu istniały zabudowania drewniane. W drugiej fazie gród funkcjonował w okresie od XIII do początków XIV wieku. Gród ten nie był wzmiankowany w żadnych źródłach pisanych. Grodzisko znajduje się w centrum wsi. Badania na jego terenie przeprowadzono sondażowo: w latach 1967 i 1990, oraz wykopaliskowo: w latach 1976-1980[3][4].
Zawody w powożeniu[edytuj | edytuj kod]
Od roku 1996 regularnie (3 maja), w miejscowości odbywają się zawody zręczności powożenia zaprzęgami parokonnymi.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1286 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Wczesnośredniowieczne grodziska ziemi chełmińskiej, Katalog źródeł, Toruń 1994.
- ↑ Boguwolski, Kurzyńska, Archeologia północnej części ziemi chełmińskiej, Muzeum w Grudziądzu, Grudziądz 2001
