Świerk sitkajski
| ||
| ||
| Systematyka[1][2][3] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Podkrólestwo | rośliny zielone | |
| Nadgromada | rośliny telomowe | |
| Gromada | rośliny naczyniowe | |
| Podgromada | rośliny nasienne | |
| Nadklasa | nagonasienne | |
| Klasa | iglaste | |
| Rząd | sosnowce | |
| Rodzina | sosnowate | |
| Rodzaj | świerk | |
| Gatunek | świerk sitkajski | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Picea sitchensis (Bong.) Carrière Traité Gén. Conif. 260 1855.[4] | ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | ||
 | ||
| Zasięg występowania | ||
| ||
Świerk sitkajski (Picea sitchensis (Bong.) Carrière) – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Pochodzi z zachodnich wybrzeży Ameryki Północnej. Jego nazwa pochodzi od miasta Sitka na Alasce. Zasiedla pas nabrzeżny szerokości około 80 km od południowo-zachodniej Alaski do północnej Kalifornii. Tworzy tam drzewostany czyste lub razem z daglezją, choiną, żywotnikiem olbrzymim i jodłą olbrzymią, odznaczające się wysoką wydajnością drewna. W Europie uprawiany w lasach i ogrodach.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Stożkowy, wąski[6]. Drzewo osiągające średnio 60 m wysokości, rzadziej 80 m.
- Pień
- Korowina cienka, od szarej do ciemnobrązowej, łuszcząca się czerwonobrunatnymi tafelkami.
- Liście
- Igły cienkie, sztywne, zaostrzone o długości 1,5-2,5 cm. Od góry błyszczące, zielone, od spodu srebrzystoszare. Pod spodem z dwoma białymi paskami[6].
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostany. Męskie czerwone, długości do 2 cm, żeńskie jasnozielone, długości do 3 cm. Dojrzałe szyszki jasnobrązowe o długości 5-10 cm.
Wiosenne ulistnienie
Szyszka żeńska
Dojrzała, otwarta szyszka
.jpg)
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Jest najszybciej rosnącym gatunkiem świerka. W jednym roku potrafi przyrosnąć na długość o 1 metr. Rośnie na prawie każdej glebie i dostarcza dobrego drewna.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Drewno ma jasnoróżowe o dobrym stosunku wytrzymałości do gęstości. Niegdyś konstruowano z niego kadłuby samolotów, obecnie wykorzystywane jest głównie w przemyśle papierniczym[6].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eva Dreyer, Wolfgang Dreyer. Przewodnik drzewa i krzewy.
- Gregor Aas, Andreas Riedmiller. Drzewa
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Pinales : Pinaceae, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).
- ↑ M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19, 2011, s. 55–70 [dostęp 2021-03-26].
- ↑ Picea sitchensis (ang.). W: The Plant List [on-line]. [dostęp 2017-08-20].
- ↑ Picea sitchensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ a b c Russel, Cutler, Walters: Ilustrowana encyklopedia Drzewa Świata. Kraków: Universitas, 2008, s. 308. ISBN 97883242-0842-5.Sprawdź autora:1.