Świerszczak melodyjny
| ||
| Helopsaltes certhiola | ||
| (Pallas, 1811) | ||
_I_IMG_2750.jpg) Świerszczak melodyjny sfotografowany w Indiach na zimowisku, Kalkuta | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Nadrząd | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | wróblowe | |
| Podrząd | śpiewające | |
| Rodzina | świerszczaki | |
| Rodzaj | Helopsaltes | |
| Gatunek | świerszczak melodyjny | |
| Synonimy | ||
| ||
| Podgatunki | ||
| ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 | ||
Świerszczak melodyjny[3] (Helopsaltes certhiola) – gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny świerszczaków (Locustellidae), wcześniej zaliczany do pokrzewkowatych.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniono kilka podgatunków H. certhiola[4][1]:
- H. c. certhiola – południowo-wschodnia Syberia i północno-wschodnie Chiny.
- H. c. sparsimstriata – południowo-zachodnia do południowo-środkowej Syberii.
- H. c. centralasiae – wschodni Kazachstan i północno-wschodni Kirgistan do zachodnich Chin.
- H. c. rubescens – północna Syberia.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkuje wschodnią Syberię, północne Chiny i Mongolię. Gatunek wędrowny. Zimowiska świerszczaka melodyjnego ulokowane są w Indiach, na Półwyspie Malajskim i na Wyspach Sundajskich. Zalatuje do Europy.
- Do Polski zalatuje wyjątkowo.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]
Brak różnic w upierzeniu pomiędzy płciami. Wierzch ciała tego świerszczaka jest brunatny, kreskowany z żółtym odcieniem. Ma wyraźnie rudawe kuper i pokrywy nadogonowe, a nad okiem jasną brew. Spód jest upierzony na szarawo-biało, choć u osobników młodocianych jest żółtawy i ich pierś ma kreskowanie. Dziób jest czarnawy, a nogi cieliste.
Wymiary ciała[edytuj | edytuj kod]
- długość ciała
- ok. 15 cm
- długość skrzydła
- 6,1-7 cm
Masa ciała[edytuj | edytuj kod]
ok. 18 g
Biotop[edytuj | edytuj kod]
Zasiedla błota, mokre łąki porośnięte wysoką trawą oraz pojedynczymi krzakami. Zimą widuje się go na polach ryżowych i w trzcinach.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
To ptak o bardzo skrytym trybie życia, toteż jego dieta nie jest dokładnie poznana. Prawdopodobnie stanowią ją głównie owady.
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Pallas's Grasshopper-warbler (Locustella certhiola) (ang.). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2012-10-10].
- ↑ BirdLife International 2016, Locustella certhiola [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018 [online], wersja 2017-3 [dostęp 2018-05-14] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Locustellidae Bonaparte, 1854 - świerszczaki - Bush warblers (wersja: 2018-04-07). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-05-14].
- ↑ F. Gill & D. Donsker: Grassbirds, Donacobius, Malagasy Warblers, Cisticolas and Allies (ang.). IOC World Bird List: Version 8.1. [dostęp 2018-05-14].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przemysław Busse: Mały słownik zoologiczny. Ptaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1990, s. 267. ISBN 83-214-0033-4.
