Świetlik tępogłowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świetlik tępogłowy
Myctophum punctatum[1]
Rafinesque, 1810
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

świetlikokształtne

Rodzina

świetlikowate

Rodzaj

Myctophum

Gatunek

świetlik tępogłowy

Synonimy
  • Scopelus punctatus (Rafinesque, 1810)
  • Gasteropelecus humboldti Risso, 1810
  • Myctophum humboldti (Risso, 1810)
  • Serpe humboldti Risso, 1810
  • Symbolophorus humboldti (Risso, 1810)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Świetlik tępogłowy[3], świetlik[4] (Myctophum punctatum) – gatunek morskiej ryby świetlikokształtnej z rodziny świetlikowatych (Myctophidae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Północny Ocean Atlantycki po region arktyczny oraz Morze Śródziemne[5]. Gatunek batypelagiczny, występujący na granicy szelfu kontynentalnego – nad szelfem i w otwartych wodach oceanicznych[4]. W Morzu Śródziemnym najliczniej występuje w dzień na głębokości 700–800 m, a w nocy na głębokości 40–45 m[6].

Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]

Polska nazwa gatunkowa tego świetlika nawiązuje do tępego zakończenia jego głowy.

Myctophum punctatum ma duży otwór gębowy i bardzo duże oczy. Na jego ciele występują liczne, charakterystycznie rozłożone fotofory[4]. Dymorfizm płciowy uwidacznia się w ich położeniu. Osiąga 11 cm długości standardowej[7].

Opis płetw[4]: D 12–14, A 19–22, V 8. Liczba kręgów[4]: 40–42.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek głębokowodny, odbywa dobowe migracje pionowe[8]. Żyje w toni wodnej, w ciągu dnia przebywa na głębokości 225–750 m (maksymalnie 1000 m p.p.m.), w nocy podąża za planktonem do przypowierzchniowej warstwy wody na głębokość od zera do 125 m[7]. Przy powierzchni tworzy czasem gęste skupienia, które nocą rozświetlają wodę zielonkawym światłem fotoforów[3].

Biologia świetlika tępogłowego jest słabo poznana. Tarło odbywa wiosną i wczesnym latem, prawdopodobnie w głębszych wodach. Ikra i larwy utrzymują się w głębokich wodach pelagialnych. Młode ryby podpływają bliżej powierzchni[4].

Jest to typowy oportunista pokarmowy. Żywi się wieloma gatunkami zwierząt z różnych grup systematycznych, głównie widłonogami i szczętkami, ale także wczesnymi stadiami krabów, ogonicami, szczecioszczękimi oraz ikrą innych ryb. Dieta poszczególnych osobników zmienia się z wiekiem[8]. Dojrzewa płciowo przy długości około 5 cm. Samica składa od kilku do 900 ziaren ikry[7].

Znaczenie gospodarcze[edytuj | edytuj kod]

Gatunek bez znaczenia gospodarczego[4][7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Myctophum punctatum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Myctophum punctatum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b Hasło: świetlikowate [W:] Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, seria: Mały słownik zoologiczny.
  4. a b c d e f g Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 214. ISBN 83-215-2103-7.
  5. W. N. Eschmeyer: Catalog of Fishes electronic version (5 Feb 2014). California Academy of Sciences. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  6. Myctophum punctatum. Marine Species Identification Portal. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  7. a b c d Myctophum punctatum. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 16 lutego 2014]
  8. a b di Carlo et al. Feeding ecology and stranding mechanisms in two lanternfishes Hygophum benoiti and Myctophum punctatum. „Marine ecology progress series”. 9, s. 13–24, 1982. (ang.).