Żółty Potok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żółty Potok
Ilustracja
Żółty Potok przecinający szlak turystyczny na Krzyżne
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Tatry Wysokie

Potok
Źródło
Wysokość

1750–1775 m n.p.m.

Współrzędne

49°14′24″N 20°01′36″E/49,240000 20,026667

Ujście
Recypient Sucha Woda
Wysokość

1375 m n.p.m.

Współrzędne

49°14′53″N 20°01′06″E/49,248056 20,018333

Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Żółty Potokpotok, prawy dopływ Suchej Wody[1].

Płynie w polskich Tatrach Wysokich. Ma źródła na wysokości 1750–1775 m w rumoszu skalnym w Żółtym Żlebie (zwanym też Pańszczyckim Żlebem) na północnych stokach Żółtej Turni. Początkowo płynie z bardzo dużym spadkiem. Aż do wysokości około 1440 m jego koryto ma głębokość 2–3 m, jest skaliste, wyżłobione w kwarcytowych piaskowcach i wapieniach. Są na nim progi i wodospady. Na wysokości 1375 m uchodzi do Suchej Wody jako jej prawy dopływ. Przed ujściem jego spadek ulega znacznemu zmniejszeniu, wskutek czego z niesionych kamieni i gruzu usypuje przed ujściem stożek napływowy, w którym zazwyczaj woda ginie. Do koryta Suchej Wody potok dopływa tylko po większych opadach[2].

Koryto tego potoku przecina żółty szlak turystyczny z Doliny Gąsienicowej na Krzyżne oraz zielony z Doliny Gąsienicowej przez Gęsią Szyję na Wierchporoniec[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 335, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Krystyna Wit-Jóźwik. Hydrografia Tatr Wysokich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Wysokie” 1:50 000. Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii. Warszawa, 1974.
  3. Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.