Żabokrycz
Na mapach: 
48°23′07″N 29°00′24″E/48,385278 29,006667
48°23′07″N 29°00′24″E/48,385278 29,006667 Park w Żabokrzyczu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość |
196 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 4340 |
| Kod pocztowy |
24640 |
Położenie na mapie obwodu winnickiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 48°23′07″N 29°00′24″E/48,385278 29,006667
| |
Żabokrycz (ukr. Жабокрич; pol. hist. Żabokrzycz) – wieś na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie krzyżopolskim, na Podolu. W 2001 roku liczyła ok. 2 tys. mieszkańców.
Prywatne miasto szlacheckie położone w województwie bracławskim było w 1789 roku własnością starosty kołomyjskiego Skarbka[1]. Utracone przez Polskę w II rozbiorze Polski. W okresie zaborów wieś była własnością polskiej rodziny Belina-Brzozowskich (m.in. należała do Zenona Beliny-Brzozowskiego)[2].
Dwór
[edytuj | edytuj kod]- parterowy, murowany dwór przebudowany w drugiej połowie XIX w. przez Władysława Huberta Brzozowskiego (1876-1957) przez dobudowanie po obu jego stronach dwukondygnacyjnych skrzydeł[3].
Urodzeni
[edytuj | edytuj kod]- Władysław Jabłonowski – pisarz i polityk.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Микола Крикун, Воєводства Правобережної України у XVI-XVIII століттях: Статті і матеріали, Lwów 2012, s. 528.
- ↑ Podolscy ziemianie i podolskie pisanki [w:] Kurier Galicyjski, 30 marca-12 kwietnia, nr 6(154)
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 519-521, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Żabokrycz na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Żabokrzycz 3.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 720.