Żebranie
 |
Ten artykuł należy dopracować: przedstawiono sytuację tylko z polskiej perspektywy – artykuł powinien być przekrojowy. Pomóż go poprawić. Na stronie dyskusji mogą znajdywać się pomocne komentarze. |
Żebranie – proszenie w miejscu publicznym o dobrowolne wsparcie materialne bez oferowania czegokolwiek w zamian (np. towaru lub uslugi).
Polskie prawo wykroczeń[edytuj | edytuj kod]
| ||
| k.w. z 1971 | ||
| Ciężar gatunkowy | wykroczenie | |
| Przepis | art. 58 § 1 i 2 k.w. | |
| Kara | aresztu, ograniczenia
wolności, grzywny do 1500 zł albo nagany | |
| Strona podmiotowa | umyślna, typ kwalifikowany w zamiarze bezpośrednim | |
| Odpowiedzialność od 15. roku życia | nie | |
| Typ kwalifikowany |
nie | |
| Typ uprzywilejowany |
typ kwalifikowany zagrożony karą aresztu | |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | ||
Wykroczenie stanowi żebranie osoby, która ma środki do życia lub jest zdolna do pracy, a także żebranie w sposób oszukańczy lub natarczywy.
Natarczywość przejawia się w zaczepianiu i nagabywaniu przechodniów, uniemożliwianiu im przejścia w celu otrzymania datku. Pod tym pojęciem mieści się również kierowanie wulgaryzmów pod adresem osób, które nie ofiarowały jałmużny. Sposób oszukańczy to wprowadzanie w błąd przechodniów w celu wzbudzenia w nich litości. Zabiegi te mogą polegać na żebraniu w grupie dzieci, udawaniu kalectwa, umieszczaniu fałszywej informacji o ciężkim stanie zdrowia.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz.U. z 2018 r. poz. 618)
Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 2 października 2006. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.
