Żniwa
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ściernisko powstałe po skoszeniu zboża, słoma została zbalowana
Żniwa – zbiór roślin uprawnych w okresie lata, głównie zbóż (m.in. żyta, pszenicy, jęczmienia, owsa), także innych, po których zostaje ściernisko (rzepak, rośliny strączkowe).
W Polsce żniwa trwają przeważnie dwa miesiące, od 15 czerwca do 15 sierpnia i są dzielone na dwie części: żniwa małe (zbiór jęczmienia ozimego i rzepaku) i żniwa duże (zbiór pozostałych zbóż).
Spis treści
Polskie obyczaje związane ze żniwami[edytuj]
- Zażynki – czas rozpoczęcia zbiorów. Na Lubelszczyźnie według folkloru wyznaczał go głos przepiórki. Ścięcie pierwszych kłosów odbywało się zazwyczaj w sobotę[1].
- Dożynki - Święto Plonów organizowane po zakończeniu żniw.
Na Lubelszczyźnie dożynkami zwano okres obejmujący cały czas żniw i zbiorów. Jego obchody dzielono na polne i wieńcowe (przypuszczalnie tożsame właściwemu Świętu Plonów)[1].
Żniwa w literaturze i sztuce[edytuj]
- Maria Konopnicka - wiersz "Żniwa"
- Chłopi Władysława Reymonta - opis żniw
- Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej - opis żniw
- Pieter Bruegel (starszy) obraz Żniwa (1565)
- Leopold von Kalckreuth - obraz Lato
- Abel Grimmer - obraz Lato
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ a b Dziedzictwo kulturowe Lubelszczyzny – Kultura Ludowa", praca zbiorowa pod kierunkiem Alfreda Gaudy, Lublin 2001, ISBN 83-91-4962-1-X
