54°00′51″N 19°15′06″E/54,014167 19,251667Żuławka Sztumska (wieś)
| Artykuł |
54°00′51″N 19°15′06″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
53°58'N, 19°16'E, 54°0'54.47"N, 19°15'6.55"E |
| - błąd |
20841 m |
| Odległość |
5 m |
| wieś | |
 Kościół w Żuławce | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
724 |
| Strefa numeracyjna |
55 |
| Kod pocztowy |
82-440[1] |
| Tablice rejestracyjne |
GSZ |
| SIMC |
0149200 |
Położenie na mapie gminy Dzierzgoń  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sztumskiego  | |
| 54°00′51″N 19°15′06″E/54,014167 19,251667
| |
Żuławka Sztumska (dawniej: niem. Posilge[2]) – wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Dzierzgoń.
Wieś królewska położona była w II połowie XVI wieku w województwie malborskim[3]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Z ówczesnego Posilge pochodził Jan von Posilge, kronikarz, autor Kroniki kraju Prus (Chronik des Landes Preußen).
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół św. Jana Chrzciciela, gotycko-barokowy, zbudowany w połowie XIV w., odbudowany w 1666, przebudowany w latach 1695–1696 przez Davida Knoblocha i Barthela Ranischa. Jednonawowy, barokowe ołtarze boczne i polichromia na stropie. W południowo-zachodnim narożu czworoboczna wieża, w górnej części drewniana, nakryta barokowym hełmem z latarenką[4][5]
Żuławska Kolej Ogrodowa[edytuj | edytuj kod]
Lokalną atrakcją turystyczną jest zbudowana na prywatnej posesji przez pasjonata i pracownika kolei Tomasza Kleinę[6] kolejka wąskotorowa (rozstaw torów 400 mm). Kolejka powstała w 2014 r. jako pętla w ogrodzie ze stacją Żuławka Główna wraz z lokomotywownią, rok później została przedłużona do stacji Żuławka Kurort Letni z pętlą, osiągając długość 800 m[7]; w późniejszych latach powstała nastawnia oraz dodatkowe ramię trójkąta torowego. W 2020 roku kolejka miała ok. 400 m toru, 5 zwrotnic (w tym trzy sterowane z nastawni), nastawnię ZG, lokomotywownię z obrotnicą i dwie stacje. Tabor składał się z jednej lokomotywy spalinowej Lc1-01 oraz dwóch wagonów pasażerskich serii BT[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1653 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262).
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
- ↑ Piotr Skurzyński „Warmia, Mazury, Suwalszczyzna” Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A. Warszawa 2004 s. 33 ISBN 83-7200-631-8.
- ↑ Kościół par. pw. św. Jana Chrzciciela (Żuławka Sztumska) – Historia. zabytek.pl. [dostęp 2018-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-28)]. (pol.).
- ↑ Piotr Piesik. Żuławska Kolej Ogrodowa zaprasza 8 lipca. „Dziennik Bałtycki”, 3 lipca 2017.
- ↑ Witold Chrzanowski: Jedyna taka w Polsce - Żuławska Kolej Ogrodowa. Opowieść o zrealizowanym marzeniu. 2022-06-30. [dostęp 2022-08-12].
- ↑ Paweł Korcz, Świat Kolei 11/2020, s. 7, ISSN 1234-5962.
