Żyła główna górna
Żyła główna górna, inaczej żyła próżna górna lub żyła czcza górna (łac. vena cava superior) – duże naczynie żylne zbierające krew z górnej (nadprzeponowej) połowy ciała.
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Żyła główna górna powstaje z połączenia dwóch żył ramienno-głowowych na powierzchni tylnej pierwszej chrząstki żebrowej prawej. Następnie biegnie wzdłuż bocznego brzegu mostka, zatacza łuk wypukły w stronę prawą i wstępuje do worka osierdziowego. Tam wpada do prawego przedsionka. Jej koniec leży zazwyczaj na poziomie końca mostkowego drugiej przestrzeni międzyżebrowej lub górnego brzegu trzeciej chrząstki żebrowej.
Długość[edytuj | edytuj kod]
Jest osobniczo zmienna. Zwykle wynosi około 6–8 cm.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Średnica żyły wynosi około 20–22 mm.
Jest pozbawiona zastawek. Nie ma także elementów kurczliwych. W dolnej części jest objęta mięśniówką pochodzącą z prawego przedsionka serca.
Sąsiedztwo[edytuj | edytuj kod]
- do przodu:
- ku tyłowi:
- korzeń płuca i jego części składowe
- po stronie prawej:
- po stronie lewej:
- aorta wstępująca
Dopływy[edytuj | edytuj kod]
- żyły ramienno-głowowe – z nich powstaje
- żyła nieparzysta
- żyły osierdziowe
- żyły śródpiersiowe przednie
- żyły grasicze
Czasami może uchodzić do niej:
- prawa żyła tarczowa najniższa
- jedna z żył międzyżebrowych
- żyła piersiowa wewnętrzna prawa
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka, Stanisław Hiller (oprac.), Wiesław Łasiński (red.), t. III, Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1993, s. 393–394, ISBN 83-200-1460-3, ISBN 83-200-1628-2, OCLC 834048842 .
Żyła główna górna i dolna oraz ich dopływy.
Przekrój poprzeczny przez klatkę piersiową ukazujący krążenie płucne.
Łuk aorty oraz jego odgałęzienia.