Żyła podstawna
Żyła podstawna, żyła Rosenthala (łac. vena basalis, vena Rosenthali)[1][2] – w anatomii człowieka parzysta żyła powierzchowna mózgu, powstająca w okolicy istoty dziurkowanej przedniej ze zlania się żyły przedniej mózgu z żyłą środkową głęboką mózgu. Biegnie ku tyłowi, zataczając łuk wokół śródmózgowia, a następnie wpada zazwyczaj do żyły wielkiej mózgu lub do żyły wewnętrznej mózgu, czasem bezpośrednio do zatoki prostej. Wpadają do niej liczne drobne żyły zbierające krew z torebki wewnętrznej, prążkowia, wyspy, międzymózgowia, konarów mózgu, zakrętu hipokampa i rogu dolnego komory bocznej. Prawa i lewa żyła podstawna, a także prawa i lewa żyła przednia mózgu są ze sobą połączone poprzecznymi żyłami: żyłą łączącą przednią i żyłą łączącą tylną, razem z nimi wytwarzając koło żylne mózgu[1].
Nazwa eponimiczna upamiętnia Friedricha Christiana Rosenthala, niemieckiego anatoma[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 425–426, ISBN 978-83-200-4203-0.
- ↑ a b Bogusław Gołąb, Słownik eponimów morfologicznych, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1974, s. 85.
