Żyła udowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żyła udowa (vena femoralis) i jej dopływy

Żyła udowa (łac. vena femoralis) - wielki pień żylny, będący przedłużeniem żyły podkolanowej. Towarzyszy tętnicy udowej.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Początek żyły udowej leży w rozworze ścięgnistym mięśni przywodzicieli uda, gdzie układa się ku tyłowi i bocznie od towarzyszącej tętnicy, stopniowo przesuwa się przyśrodkowo i w swym odcinku końcowym przylega już zdecydowanie do przyśrodkowego obwodu tętnicy. Koniec na poziomie więzadła pachwinowego w rozstępie naczyń. Tutaj zmienia nazwę na żyła biodrowa zewnętrzna.

Dopływy[edytuj | edytuj kod]

  1. Żyła nabrzuszna powierzchowna (vena epigastrica superficialis).
  2. Żyła okalająca biodro powierzchowna (vena circumflexa iliaca superficialis).
  3. Żyły piersiowo-nabrzuszne (venae thoracoepigastricae).
  4. Żyły sromowe zewnętrzne (venae pudendae externae).
  5. Żyła odpiszczelowa (vena saphena magna).
  6. Żyła głęboka uda (vena profunda femoris).

Średnica[edytuj | edytuj kod]

Średnica żyły jest nieco większa niż tętnicy udowej i w pobliżu swego końca mierzy 9–10 mm.

Odmiany[edytuj | edytuj kod]

Żyła udowa może być podwójna i zdwojenie to może obejmować dolne 2/3 uda. W tych przypadkach obie żyły udowe leżą po dwóch stronach tętnicy i łączą się krótkimi zespoleniami.

Zespolenia[edytuj | edytuj kod]

Żyła zespala się głównie z:

Zespolenia te mają duże znaczenie w obrzękach kończyny dolnej, ponieważ stanowią ważne drogi poboczne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]