Żylistek szorstki
| ||
| ||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klasa | okrytonasienne | |
| Klad | astrowe | |
| Rząd | dereniowce | |
| Rodzina | hortensjowate | |
| Rodzaj | żylistek | |
| Gatunek | żylistek szorstki | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Deutzia scabra Thunb. Nov. gen. pl. 1:19, 20, 21. 1781 | ||
| Synonimy | ||
|
Deutzia sieboldiana Maxim., | ||
Żylistek szorstki (Deutzia scabra Thunb.) – gatunek krzewu należący do rodziny hortensjowatych. Pochodzi z Japonii (wyspy Honsiu, Kiusiu i Sikoku)[2]. W wielu krajach świata, również w Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Krzew do 3 m wysokości.
- Pień
- Czerwonobrązowe gałązki, kora łuszcząca się na starszych pędach.
- Liście
- Jajowato-lancetowate, 6–12 cm długości, pokryte gwiazdkowatymi włoskami, szorstkie.
- Kwiaty
- Białe, niekiedy z zewnątrz lekko zaróżowione, bardzo okazałe, zebrane w gęste wiechy. Działek i płatków po pięć. Słupek 1, z 3 szyjkami, pręcików 10, rozmieszczonych w dwóch okółkach.
W zależności od odmiany kwitnie od końca kwietnia do końca lipca.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Jest najdawniej uprawianym gatunkiem żylistka. W Polsce jest sadzony w parkach i przydomowych ogródkach[3]. Jest odporny na mróz. Roślina miododajna. Oprócz typowej formy gatunku uprawia się bardziej ozdobne kultywary o pełnych kwiatach, m.in: `Candidissima` o czysto białych kwiatach, `Flore Plena` o pełnych kwiatach, na zewnętrznej stronie różowopaskowanych, `Pride of Rochester` o pełnych z zewnątrz fiołkoworóżowych kwiatach[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-02-28].
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
- ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 1057. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.