Željko Petrović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Željko Petrović
Жељко Петровић
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1965
Nikšić

Wzrost

175 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1987–1990 Budućnost Titograd 58 (7)
1990–1991 Dinamo Zagrzeb 31 (1)
1991–1992 Sevilla FC 11 (1)
1992–1994 FC Den Bosch 40 (7)
1994–1996 RKC Waalwijk 60 (13)
1996–1998 PSV Eindhoven 35 (6)
1998–2000 Urawa Red Diamonds 61 (3)
2000–2004 RKC Waalwijk 66 (3)
W sumie: 362 (41)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1990–1998  Jugosławia 18 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2006 Boavista FC
2007–2008 RKC Waalwijk
2008–2009 Hamburger SV (asystent)
2010 West Ham United (asystent)
2011 Urawa Red Diamonds
2012–2013 Anży Machaczkała (asystent)
2014 Serbia (asystent)
2015 Sunderland AFC (asystent)
2016–2017 ADO Den Haag
2018–2019 FC Utrecht (asystent)
2019 Botew Płowdiw
2020 Inter Zaprešić
2020–2021 Feyenoord (asystent)
2021 Willem II Tilburg
2021 Irak (asystent)
2021–2022 Irak (tymczasowo)
2022 Irak
  1. Aktualne na: 15 sierpnia 2008. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 15 sierpnia 2008.

Željko Petrović (serb. Жељко Петровић, ur. 13 listopada 1965 w Nikšiciu) – czarnogórski trener piłkarski i piłkarz grający na pozycji prawego obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Piłkarską karierę Petrović rozpoczął w stolicy Czarnogóry, Titogradzie, w tamtejszym klubie Budućnost Titograd. W 1987 roku zadebiutował w pierwszej lidze jugosłowiańskiej. Już w pierwszym sezonie przebił się do podstawowego składu. W zespole z Titogradu grał przez trzy sezony, ale nie osiągnął większych sukcesów. W 1990 roku Czarnogórzec przeszedł do Dinama Zagrzeb. W Dinamie także był podstawowym zawodnikiem i w 1991 roku został wicemistrzem Jugosławii. Ogółem w lidze jugosłowiańskiej rozegrał 89 spotkań i zdobył w nich 8 goli.

Latem 1991 roku Petrović trafił do Hiszpanii i został piłkarzem Sevilli FC. W Primera División zadebiutował 22 grudnia w wygranym 1:0 domowym spotkaniu z CA Osasuna. Nie zdołał wywalczyć jednak miejsca w podstawowym składzie i w La Liga rozegrał tylko 11 spotkań.

W 1992 roku Željko odszedł z Sevilli i przeszedł do holenderskiego FC Den Bosch. Na koniec sezonu spadł z tym klubem z Eredivisie do Eerstedivisie, ale w 1994 roku powrócił do pierwszej ligi holenderskiej, gdy podpisał kontrakt z RKC Waalwijk. Tam przez dwa sezony zdobył 13 bramek i wzbudził zainteresowanie szefów PSV Eindhoven. Latem 1996 został zawodnikiem tego klubu i jako podstawowy zawodnik wywalczył z nim mistrzostwo Holandii na koniec sezonu. W PSV grał także w rundzie jesiennej sezonu 1997/1998, w którym klub z Eindhoven wywalczył wicemistrzostwo kraju.

W 1999 roku Czarnogórzec trafił do klubu japońskiej J-League, Urawy Red Diamonds. W Urawie występował przez trzy lata, a jedynym sukcesem było zajęcie drugiego miejsca w 2000 roku w drugiej lidze. Pod koniec 2000 roku wrócił do Holandii, do Waalwijk i był jego zawodnikiem do końca sezonu 2003/2004. Wtedy też zakończył piłkarską karierę w wieku 37 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1987/88 Budućnost Titograd Jugosławia  1. liga 18 3
1988/89 Budućnost Titograd Jugosławia  1. liga 21 3
1989/90 Budućnost Titograd Jugosławia  1. liga 19 1
1990/91 Dinamo Zagrzeb Jugosławia  1. liga 31 1
1991/92 Sevilla FC Hiszpania  Primera División 11 1
1992/93 FC Den Bosch Holandia  Eredivisie 13 1
1993/94 FC Den Bosch Holandia  Eerstedivisie 27 6
1994/95 RKC Waalwijk Holandia  Eredivisie 30 4
1995/96 RKC Waalwijk Holandia  Eredivisie 30 9
1996/97 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 25 5
1997/98 PSV Eindhoven Holandia  Eredivisie 10 1
1998 Urawa Red Diamonds Holandia  J-League 27 2
1999 Urawa Red Diamonds Holandia  J-League 19 1
2000 Urawa Red Diamonds Holandia  J-League 15 0
2000/01 RKC Waalwijk Holandia  Eredivisie 21 2
2001/02 RKC Waalwijk Holandia  Eredivisie 23 0
2002/03 RKC Waalwijk Holandia  Eredivisie 22 1
2003/04 RKC Waalwijk Holandia  Eredivisie 31 1

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Jugosławii Petrović zadebiutował 12 września 1990 roku w wygranym 2:0 wyjazdowym meczu z Irlandią Północną. W 1998 roku został powołany przez Slobodana Santrača do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam był podstawowym zawodnikiem Jugosłowian. Wystąpił w grupowych spotkaniach z Iranem (1:0), Niemcami (2:2) oraz Stanami Zjednoczonymi (1:0), a także w 1/8 finału z Holandią (1:2). Mecz Holandią był jego ostatnim w reprezentacji. Łącznie wystąpił w niej 18 razy.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Petrović został trenerem. 21 sierpnia 2006 roku został zatrudniony na stanowisku pierwszego trenera portugalskiego klubu Boavista FC. W jego debiucie Boavista pokonała Benfikę Lizbona, jednak do października 2006 zespół osiągał przeciętne rezultaty, w efekcie czego Czarnogórzec został zwolniony ze stanowiska. W sezonie 2007/2008 szkolił piłkarzy RKC Waalwijk, jednak nie zdołał awansować z nimi z drugiej do pierwszej ligi holenderskiej. Wraz z początkiem sezonu 2008/2009 został asystentem Martina Jola w Hamburger SV.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]