Ten artykuł od 2016-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Akcja serialu toczy się w kawiarniCafé René w niewielkim miasteczku Nouvion w okupowanej przez NiemcówFrancji podczas II wojny światowej. Kawiarnia staje się jednocześnie ulubionym miejscem spotkań stacjonujących w miasteczku Niemców oraz ważnym punktem operacyjnym działaczy francuskiego ruchu oporu. Właściciel kawiarni, pragnący spokojnego życia René Artois, musi więc wykonywać polecenia ruchu oporu i różne usługi na rzecz skorumpowanych niemieckich władz wojskowych, w przeciwnym wypadku grozi mu śmierć albo z rąk Niemców, albo ruchu oporu.
René przez długi czas ukrywa na zapleczu dwóch brytyjskich lotników, których wraz z ruchem oporu próbuje wysłać z powrotem do Anglii. Żadna z prób nie kończy się jednak powodzeniem. Kawiarnia staje się także miejscem ukrywania skradzionych przez niemieckich oficerów dóbr kultury, które mają im zapewnić spokojne życie po wojnie. Najwięcej problemów przysparza mu szczególnie cenny obraz Upadłej Madonny z wielkim cycem pędzla van Klompa. Ten obraz chce także zdobyć Gestapo, które przysyła specjalnego funkcjonariusza Ottona Flicka.
Większość postaci potraktowana jest stereotypowo i groteskowo, w zależności od ich narodowości. Francuz jest przedstawiony jako najlepszy kochanek – w tę rolę wciela się otyły i łysiejący René, który mimowolnie rozkochuje w sobie kelnerki z kawiarni. Romans z Yvette i Marią, a później z Mimi, musi ukrywać przed zazdrosną żoną Edith. Z drugiej strony sam musi odrzucać zaloty niemieckiego oficera homoseksualisty, Grubera. Inną charakterystyczną postacią jest szeregowa Helga Geerhart, będąca typową aryjską pięknością i nosząca bieliznę w swastyki.
Bohaterowie komedii mówią różnymi akcentami, w zależności od pochodzenia, co nie zostało dokładnie oddane w polskiej wersji (która emitowana była przez TVP2 i Comedy Central Family). Podjęto jedynie próbę oddania wymowy angielskiego oficera, który pojawiał się w przebraniu francuskiego żandarma (sierżant Crabtree). Witał się charakterystycznym Dziń dybry (oryginalnie Good moaning). Często powracało też powiedzonko Michelle z ruchu oporu: Słuchajcie uważnie, bo nie będę powtarzać! (w oryginale: Listen very carefully, I shall say this only once!) albo Ty głupia kobieto! (You stupid woman!), wypowiadane przez René za każdym razem, gdy jego żona znajduje go w dwuznacznej sytuacji z którąś z kelnerek, a on zawsze miał jakieś wytłumaczenie.
Pierwsze osiem odcinków w polskiej wersji lektorskiej zostało zdubbingowanych z języka francuskiego, następne z angielskiego.
René Artois (Gorden Kaye) – właściciel kawiarni w Nouvion, próbował być neutralny, lecz został wciągnięty do ruchu oporu, gdzie znany jest pod kryptonimem „Nocny Jastrząb”, niejako narrator Allo! Allo!, zmuszony przez Niemców, którzy grozili, że zastrzelą go, do ukrycia wartościowych dzieł sztuki; romansuje z kelnerkami.
Madame Fanny La Fan/Leclerc (Rose Hill) – matka Edith, teściowa René. Żyje na strychu kawiarni, nienawidzi wszystkiego, co obce, zwłaszcza niemieckie. To pod jej łóżkiem chowane jest radio, przez które ruch oporu komunikuje się z Londynem. Lubi gin, czasami pojawia się w kawiarni i towarzyszy córce w występach kabaretowych.
Yvette Carte-Blanche (Vicki Michelle) – jedna z kelnerek w Café René. Ma romans z René i to najbardziej zażyły ze wszystkich kelnerek – chce wziąć ślub ze swym ukochanym, a następnie z nim uciec. Słynne oooOOooo René! to jej słowa. Jest ponadto odpowiedzialna za „zabawianie” niemieckich oficerów na piętrze kawiarni.
Maria Recamier (Francesca Gonshaw) (serie 1-3) – kelnerka w kawiarni. Miała romans z René, nie wiedząc o jego romansie z Yvette. Tak jak ona liczyła na to, że ucieknie z René. Słynna ze swojego ślinienia się podczas długich kwestii i plucia przy wymawianiu swojego charakterystycznego „r”. Przypadkowo wysłana paczką Czerwonego Krzyża do Szwajcarii.
Mimi Labonq (Sue Hodge) (serie 4-9) – kelnerka, która zastąpiła Marię. Także ma romans z René. Agentka ruchu oporu, nienawidzi Niemców. Słynie z bardzo niskiego wzrostu (145 cm) i porywczości.
Michelle Dubois (Kirsten Cooke) – liderka lokalnego ruchu oporu odpowiedzialna za przygotowywanie planu ucieczki angielskich lotników i opracowywanie planów dywersyjnych (wysadzanie w powietrze niemieckich transportów amunicji). Ilekroć się pojawia, jej pierwsze zdanie brzmi: „Słuchajcie uważnie, bo nie będę powtarzać” (Listen very carefully, I shall say this only once.).
Roger LeClerc (Jack Haig) (serie 1-5) – fałszerz ruchu oporu, „mistrz” przebrań, kawiarniany pianista, odpowiedzialny za dostarczanie do kawiarni m.in. sprzętu i wyposażenia radiowego, bomb oraz baterii. Przychodząc do kawiarni przebrany, zazwyczaj woła np. „Kupujcie cebulę od starego sprzedawcy cebuli”, „Kupujcie gwoździe od starego sprzedawcy gwoździ” itp. Słowa „To ja, Leclerc” (It is I, Leclerc) oraz podniesienie okularów mają pomóc w rozpoznaniu go, kiedy jest w przebraniu, jednak tylko jemu wydaje się, że jest to potrzebne. Jest poza tym dawnym kochankiem z młodości Madame Fanny. Brat Ernesta, który go zastąpił w serialu.
Ernest LeClerc (Derek Royle, seria 6; Robin Parkinson, serie 7-9) – postać wprowadzona po nagłej śmierci Jacka Haiga (odtwórcy roli Rogera LeClerca). Brat Rogera, także młodociana miłość Madame Fanny, z którą wziął później ślub.
Monsieur Alfonse (Kenneth Connor) – lokalny właściciel zakładu pogrzebowego. Zakochany w Madame Edith – często zaleca się do niej wręczając m.in. kwiaty. Często pomaga ruchowi oporu. Gdy widzi gołe nogi lub inne skąpo odziane części ciała kobiety, woła „Och, moje słabe serce!” (Oh, my dicky ticker!).
Louise (Carole Ashby) (serie 5-9) – w 5. serii członkini, a od 6. kolejna przywódczyni komunistycznego ruchu oporu, również blisko związana uczuciowo z René.
Pułkownik Kurt von Strohm (Richard Marner) – niemiecki komendant miasteczka, bardzo lubi przebywać w kawiarni i być zabawianym przez kelnerki. Zbliża się ku emeryturze, więc wspólnie z innymi oficerami próbuje zapewnić sobie spokojną przyszłość – ukrywa kilka cennych dzieł sztuki i antyków z zamiarem ich sprzedaży po wojnie.
Porucznik Hubert Gruber (Guy Siner) – weteran frontu wschodniego, którego zachowania niejednokrotnie odpowiadają stereotypowi homoseksualisty. Zaleca się do René, bez powodzenia. Nieco później wciągnięty w rywalizację o obraz van Klompfa. Posiada pojazd opancerzony Sd.Kfz 222, który nazywa „swoim małym czołgiem”. Stały bywalec Café René. Znawca sztuki.
Szeregowa Helga Geerhart (Kim Hartman) – sekretarka w biurze pułkownika. Aryjska piękność. Nosi bieliznę w swastyki. Wykonuje zadania dla pułkownika oraz Herr Flicka, nierzadko wykorzystując swój urok cielesny. Kochanka Herr Flicka.
Generał Erich von Klinkerhoffen (Hilary Minster) – generał i bezlitosny dowódca niemieckich wojsk stacjonujących w Nouvion i okolicach. Często grozi francuskim wieśniakom, że zostaną rozstrzelani. Później wplątany w spisek, którego celem był zamach na Hitlera.
Kapitan Hans Geering (Sam Kelly) (serie 1-4, seria 7) – bliski współpracownik pułkownika także zamieszany jest w aferę z obrazem. Jako niemiecki oficer jest łagodny i pobłażliwy (np. nie bulwersuje go fakt, że jego mundur uszyty został przez żydowskiegokrawca). Również często odwiedza kawiarnię. Pomylony z angielskim lotnikiem i wysłany przypadkowo do Anglii przez ruch oporu. Ma zwyczaj mówienia zamiast zwyczajnego Heil Hitler! samej końcówki tego salutu, czyli ~TLER! (częste zachowanie Niemców nie podzielających poglądów nazistowskich). Jest to jego charakterystyczna kwestia.
Herr Otto Flick (Richard Gibson, serie 1-8; David Janson, seria 9) – lokalny kuśtykający oficer Gestapo, ma manię wyśledzenia i zniszczenia ruchu oporu. Planuje wziąć po wojnie ślub z Helgą, z którą potajemnie romansuje. Jego ojcem chrzestnym jest Heinrich Himmler. Jego jedną z rozrywek jest bicie (czasami bez powodu) von Smallhausena.
Herr Engelbert von Smallhausen (John Louis Mansi) (serie 2-9) – niski asystent Herr Flicka, oficer niższej rangi, kuśtykający. Często sugeruje przełożonemu głupie plany i pomysły.
Kapitan Alberto Bertorelli (Gavin Richards, serie 4-6; Roger Kitter, seria 7) – Włoch, kapitan wojska włoskiego, który przybył do Nouvion po tym, jak Mussolini przystąpił do wojny po stronie faszystów, wielbiciel i adorator kobiet. Jego charakterystyczna kwestia to What a mistake-a to make-a, przetłumaczone na polski na „Ale gafę strzeliłem”. Na pozdrowienia niemieckich żołnierzy Heil Hitler zwykł odpowiadać Heil Mussolini.
Oficer Crabtree (Arthur Bostrom) (serie 2-9) – angielski oficer w mundurze francuskiego żandarma, pomagający René i ruchowi oporu w ich działaniach przeciwko okupantowi niemieckiemu. Słabo mówi po francusku na dodatek z angielskim akcentem i myli słowa, zwykle przeinaczające sens jego wypowiedzi, np. Good moaning zamiast Good morning (moaning – jęczenie), w polskich dialogach oddane za pomocą „dziń dybry” zamiast „dzień dobry”. W oryginalnej brytyjskiej wersji niektóre wypowiedzi oficera Crabtree w wyniku mylenia słów stają się wulgarne.
Carstairs i Fairfax (Nicholas Frankau i John D. Collins) (serie 1-7, 9) – zestrzeleni brytyjscy piloci, ukrywający się w różnych wymyślnych miejscach; ruch oporu bezskutecznie usiłuje odesłać ich do domu. Nie rozumieją języka francuskiego, przez co nie do końca orientują się w sytuacji. Wychodząc z kryjówki, zawsze się rozglądają, mówiąc Hello!. Są uosobieniem stereotypu przygłupiego Brytyjczyka.
Serial po raz pierwszy w Polsce pojawił się na antenie TVP2 6 listopada 1991 roku. Następnie, od września 1998 roku, emitowała go telewizja Polsat2.
Serial ponownie pojawił się na antenie TVP2 w 2005 roku. Emisję prowadzono od środy do piątku o godz. 17:10 – odbywała się od 7 września 2005 do 9 lutego 2006. Kolejna emisja tego serialu odbywała się od 5 września 2006 do 6 marca 2007 od wtorku do piątku (od 2007 roku także w poniedziałki) ok. godz. 13:30, a od 2007 roku ok. godz. 12:30. Od 28 września 2014 serial emitowały stacje TV Puls i Puls 2.
W sumie nakręcono 85 odcinków, co daje w przybliżeniu 2470 min (~41 godz.) serialu. Najwięcej odcinków miało długość 30 minut, a średnio jeden odcinek trwał ok. 29,06 minuty.
55x30 min
26x25 min
3x45 min
1x35 min
1x100 min
W 1994 zrealizowano odcinek specjalny The Best of Allo! Allo!, stanowiący podsumowanie serialu i prezentujący jego najlepsze fragmenty. 28 kwietnia2007BBC wyemitowała kolejny odcinek specjalny pod roboczym tytułem Powrót ’Allo ’Allo!. Zawierał zarówno fragmenty archiwalne, jak i zupełnie nowe sceny, które kręcono w marcu 2007 w Manchesterze z udziałem żyjących aktorów serialu. Widzowie dowiedzieli się, jak potoczyły się losy ich ulubionych postaci po chwili, w której kończyła się dziewiąta seria.
Wielka Brytania
