(1241) Dysona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(1241) Dysona
ilustracja
Odkrywca

Harry Edwin Wood

Data odkrycia

4 marca 1932

Numer kolejny

1241

Oznaczenie tymczasowe

1932 EB1

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny

Półoś wielka

3,1869 au

Mimośród

0,1062

Peryhelium

2,8482 au

Aphelium

3,5255 au

Okres obiegu
wokół Słońca

5 lat 253 dni

Średnia prędkość

16,68 km/s

Inklinacja

23,53°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

83,05 km

Okres obrotu

(8 h 51 min 22 s) h

Albedo

0,04

Jasność absolutna

9,45m

(1241) Dysonaplanetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 253 dni w średniej odległości 3,19 au. Została odkryta 4 marca 1932 roku w Union Observatory w Johannesburgu przez Harry'ego Wooda. Nazwa planetoidy pochodzi od sir Franka Dysona (1868-1939), brytyjskiego astronoma, dyrektora Obserwatorium Astronomicznego w Greenwich oraz przewodniczącego MUA w latach 1928–1932. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1241) 1932 EB1.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]