(1509) Esclangona
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
21 grudnia 1938 |
| Numer kolejny |
1509 |
| Oznaczenie tymczasowe |
1938 YG |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
Wewnętrzna część |
| Półoś wielka |
1,8661 au |
| Mimośród |
0,0323 |
| Peryhelium |
1,8058 au |
| Aphelium |
1,9264 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
2 lata 201 dni 3 godziny |
| Średnia prędkość |
21,81 km/s |
| Inklinacja |
22,32° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
12 km |
| Okres obrotu |
(2 h 38 min 24 s) h |
| Albedo |
0,23 |
| Jasność absolutna |
12,64m |
| Typ spektralny | |
| Satelity naturalne |
1 – S/2003 (1509) 1 |
(1509) Esclangona – planetoida należąca do wewnętrznej części pasa głównego.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Planetoida została odkryta 21 grudnia 1933 roku w Observatoire de Nice przez André Patry. Nazwa planetoidy pochodzi od Ernesta Esclangona (1876–1954), francuskiego astronoma. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1509) 1938 YG.
Orbita
[edytuj | edytuj kod]Orbita (1509) Esclangona nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 22,32°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 2 lat i 201 dni, krążąc w średniej odległości 1,87 au. od Słońca.
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod](1509) Esclangona ma średnicę około 12 km. Jej albedo wynosi około 0,23, a jasność absolutna to 12,64m. Jej okres obrotu wokół własnej osi wynosi 2 godziny 38 minut.
Podwójność planetoidy
[edytuj | edytuj kod]13 lutego 2003 roku W.J. Merline, L.M. Close, P.M. Tamblyn, F. Menard, C.R. Chapman, C. Dumas, G. Duvert, W.M. Owen, D.C. Slater oraz M.F. Sterzik odkryli w towarzystwie 1509 Esclangona księżyc o średnicy szacowanej na 4 km. Obiega on Esclangonę w czasie najprawdopodobniej 20 dni, w odległości ok. 140 km.
Drugi składnik układu został tymczasowo oznaczony S/2003 (1509) 1.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (1509) Esclangona w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1509) Esclangona w bazie Minor Planet Center (ang.)