(20) Massalia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
19 września 1852[1] |
Numer kolejny |
20 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka | |
Mimośród |
0,1428[1] |
Peryhelium | |
Aphelium | |
Okres obiegu wokół Słońca |
3 lata 269 dni 12[1] godzin |
Średnia prędkość |
ok. 19 km/s |
Inklinacja |
0,71[1]° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
160×145×130 km |
Masa |
5,2×1018 kg |
Średnia gęstość |
3,2 g/cm3 |
Okres obrotu | |
Albedo |
0,21[1] |
Jasność absolutna | |
Typ spektralny | |
Średnia temperatura powierzchni |
~174 K |
Satelity naturalne |
brak danych |
(20) Massalia – jedna z większych planetoid z pasa głównego.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Planetoida została odkryta 19 września 1852 roku przez Jeana Chacornaca i niezależnie przez Annibale’a de Gasparisa.
Nazwa asteroidy pochodzi od łacińskiego odpowiednika nazwy Marsylia, gdzie Jean Chacornac dokonał swego odkrycia. Annibale de Gasparis obserwacje prowadził w Neapolu.
Orbita
[edytuj | edytuj kod]Orbita (20) Massalii nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 0,71°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 3 lat i 269 dni, krążąc w średniej odległości 2,41 j.a. od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 19 km/s.
Planetoida ta jest największym obiektem w rodzinie planetoidy Massalia.
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod](20) Massalia ma rozmiary 160×145×130 km. Jej albedo wynosi 0,21, a jasność absolutna to 6,5m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 174 K. Planetoida ta zalicza się do asteroid typu S. Jej powierzchnia jest stosunkowo jasna i zawiera krzemiany.
Ciało to rotuje w czasie 8 godzin i 6 minut, a oś obrotu nachylona jest pod kątem 45º do płaszczyzny ekliptyki.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (20) Massalia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (20) Massalia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)