(5145) Pholus
| |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
9 stycznia 1992 |
| Numer kolejny |
5145 |
| Charakterystyka orbity (J2010) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
20,3025 au |
| Mimośród |
0,5719 |
| Peryhelium |
8,8913 au |
| Aphelium |
31,9137 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
91 lat 176 dni |
| Średnia prędkość |
6,03 km/s |
| Inklinacja |
24,67° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
185 ± 16 km |
| Masa |
~6,6×1018 kg |
| Średnia gęstość |
2,0? g/cm3 |
| Okres obrotu |
(9 h 59 min) h |
| Albedo |
0,044 |
| Jasność absolutna |
7,00m |
| Typ spektralny | |
| Średnia temperatura powierzchni |
~62 K |
(5145) Pholus – planetoida z grupy centaurów, obiegający Słońce pomiędzy orbitami Saturna i Urana po bardzo eliptycznej orbicie o mimośrodzie 0,5719 w czasie 91 lat i 176 dni. Średnia odległość (5145) Pholusa od Słońca wynosi 20,30 j.a. Ma ona średnicę ok. 190 km. Została odkryta 9 stycznia 1992 roku w programie Spacewatch w Obserwatorium Kitt Peak przez Davida Rabinowitza[1]. Nazwa planetoidy pochodzi od centaura Folosa, przyjaciela Heraklesa w mitologii greckiej.
Obiegając Słońce, Pholus przecina trajektorię Saturna, a w momencie, gdy jest od niego najdalej, znajduje się poza orbitą Neptuna. Jego powierzchnia charakteryzuje się czerwoną barwą.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spacewatch Outer Solar System Discoveries. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (5145) Pholus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (5145) Pholus w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (5145) Pholus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)