(6) Hebe
![]() Obraz uzyskany przez Very Large Telescope | |
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
1 lipca 1847[1] |
Numer kolejny |
6 |
Charakterystyka orbity (2024-10-17) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka | |
Mimośród |
0,2024[1] |
Peryhelium | |
Aphelium | |
Okres obiegu wokół Słońca |
3 lata 284 dni 11[1] godzin |
Średnia prędkość |
18,93 km/s |
Inklinacja |
14,73[1]° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
205×185×170 km |
Masa |
ok. 1,4 × 1019 kg |
Średnia gęstość |
ok. 4,1 g/cm3 |
Okres obrotu | |
Albedo |
0,268[1] |
Jasność absolutna | |
Typ spektralny | |
Średnia temperatura powierzchni |
śred. ~170 K |
Satelity naturalne |
brak potwierdzonych |
(6) Hebe – szósta w kolejności odkrycia planetoida z pasa planetoid pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza.
Odkrycie i nazwa
[edytuj | edytuj kod](6) Hebe została odkryta przez pruskiego astronoma amatora Karla Ludwiga Henckego w dniu 1 lipca 1847 roku w Drezdenku[1].
Nazwa planetoidy pochodzi od bogini młodości Hebe z mitologii greckiej. Nazwę zaproponował Carl Friedrich Gauss.
Orbita
[edytuj | edytuj kod]Orbita planetoidy (6) Hebe jest nachylona pod kątem 14,73° do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,20. Ciało to krąży w średniej odległości 2,43 au wokół Słońca. Peryhelium orbity znajduje się 1,93 au, a aphelium 2,92 au od Słońca. Na jeden obieg Słońca planetoida ta potrzebuje 3 lat i 284 dni[1].
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod]Jest to ciało, którego wielkość wynosi 205×185×170 km, jest to więc obiekt o nieregularnym kształcie. Albedo Hebe wynosi 0,268, a jej absolutna wielkość gwiazdowa sięga natomiast 5,71m. Okres obrotu tego ciała określa się na 7 godzin i 16 minut, oś obrotu nachylona jest do płaszczyzny orbity planetoidy pod kątem 42°. Hebe składa się w dużej części ze skał krzemianowych i kompozytów żelazowo-niklowych.
Planetoida ta jest najprawdopodobniej źródłem pochodzenia meteorytów zwanych chondrytami typu H, których przykładem może być meteoryt Pułtusk.
Możliwy księżyc Hebe
[edytuj | edytuj kod]5 marca 1977 Hebe zasłoniła gwiazdę Gamma Ceti (jasność 3m). Podczas obserwacji tego zjawiska Paul Maley znajdujący się o kilkaset kilometrów od głównego pasa zakrycia i śledzący bliską koniunkcję planetoidy z gwiazdą zauważył dodatkowe półsekundowe zakrycie tej gwiazdy, co – zdaniem obserwatorów – świadczyło o posiadaniu przez planetoidę księżyca. Według tej obserwacji obiekt miałby około 20 km średnicy i w momencie zakrycia znajdował się mniej więcej 900 km od planetoidy. Nazwano go roboczo „Jebe”. Nie udało się jednak potwierdzić istnienia tego satelity.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (6) Hebe w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (6) Hebe w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (6) Hebe w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)