1/6 talara (1811–1814)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z 1/6 talara 1811–1814)
1/6 talara (1811–1814)
Ilustracja
Dane podstawowe
Emitent

Księstwo Warszawskie

Nominał

1/6 talara

Rocznik

1811, 1812, 1813, 1814

Emisja
Mennica

Warszawa

Nakład

1 933 575 sztuk

Data emisji

1811

Data wycofania

Królestwo Kongresowe

Opis fizyczny
Masa

4,9 g

Średnica

26 mm

Materiał

srebro Ag538

Rant

ozdobny z ornamentem

Stempel

zwykły

Uwagi

moneta obiegowa

1/6 talara (1811–1814) – moneta o wartości 1/6 części talara Księstwa Warszawskiego, zwana również złotówką, bita na podstawie dekretu Fryderyka Augusta, króla saskiego, księcia warszawskiego, z 25 czerwca 1810 r.[1]

Awers[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie umieszczono prawy profil popiersia księcia warszawskiego Fryderyka Augusta, dookoła otokowy napis:

FRID. AVG. REX SAX. DUX VARSOV.

tzn. Fryderyk August król saski, książę warszawski[2].

Rewers[edytuj | edytuj kod]

W centralnej części znajduje się herb sasko-polski – na dwupolowej tarczy nakrytej królewską koroną saską, w lewym polu herb saski, w prawym polu orzeł polski. Po bokach tarczy umieszczono dwie skrzyżowane gałązki palmowe, po obu stronach skrzyżowania gałązek znak intendenta mennicy w Warszawie – I.S. (Jan Stockman 1811) lub I.B. (Jakub Benik 1812, 1813, 1814). U góry, po obydwu stronach korony, znajduje się rok bicia 18 11, 18 12, 18 13 lub 18 14, na samym dole napis „1/6 TALARA”[3][4].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Monetę bito w mennicy w Warszawie, w srebrze próby 538, na krążku o średnicy 26 mm, masie 4,9 grama, z rantem ozdobionym ornamentem[2][5]. Według sprawozdań mennicy w latach 1811–1815 w obieg wpuszczono 1 933 575 sztuk złotówki, moneta więc była najprawdopodobniej również bita przez cały rok 1815, ze wsteczną datą 1814[6]. Stopień rzadkości poszczególnych roczników przedstawiono w tabeli[7]:

Rocznik Stopień rzadkości Liczba egzemplarzy Zdjęcie
1/6 talara 1811 R1 15 001–80 000
1/6 talara 1812 R1 15 001–80 000
1/6 talara 1813 R3 601–3000
1/6 talara 1814 R 80 001–400 000

Według sprawozdań mennicy, w 1813 roku nie wpuszczono do obiegu ani jednej sztuki złotówkowej, jednak egzemplarze z datą 1813[6], choć bardzo rzadko, ale pojawiają się niekiedy w obrocie kolekcjonerskim.

 Zobacz też kategorię: Monety Księstwa Warszawskiego (1810–1814).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 13-14.
  2. ↑ a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 78-81.
  3. ↑ Tadeusz Kałkowski, Tysiąc lat monety polskiej, 1981, s. 367.
  4. ↑ Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 30-31.
  5. ↑ Władysław Terlecki, Mennica Warszawska 1765-1965, Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 270.
  6. ↑ a b Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 15.
  7. ↑ Edmund Kopicki, Ilustrowany skorowidz pieniędzy polskich i z Polską związanych, Warszawa: Polskie Towarzystwo Numizmatyczne Zarząd Główny, 1995, s. 163-164.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=1/6_talara_(1811–1814)&oldid=72291733”