106 Dywizja Piechoty Armii Krajowej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1944 |
| Rozformowanie |
1944 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Kryptonim |
„Dom” |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
106 Dywizja Piechoty Armii Krajowej – jedna z dywizji piechoty w strukturze organizacyjnej Armii Krajowej.
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Zgodnie z założeniami planu Akcji „Burza”, wyrażonymi w rozkazie z września 1942, oddziały partyzanckie miały zostać odtworzone w oparciu o Ordre de Bataille Wojska Polskiego sprzed 1 września 1939 roku.
W wyniku przeprowadzania akcji odtwarzania przedwojennych jednostek wojskowych w 1944 powstała 106 Dywizja Piechoty AK, w skład której weszły (Okręg Kraków):
- 112 pułk piechoty AK Ziemi Miechowskiej (krypt. „Mleczarnia”; d-ca kpt. Kamil Gudowski ps. „Mak”),
- 116 pułk piechoty AK Ziemi Olkuskiej,
- 120 pułk piechoty AK Ziemi Pińczowskiej (krypt. „Kawiarnia”; d-ca kpt. Roman Zawarczyński ps. „Sewer”[1]).
Dowódcą dywizji był Bolesław Nieczuja-Ostrowski, a jego zastępcą cichociemny Antoni Iglewski.
Działania wojenne[edytuj | edytuj kod]
106 Dywizja Piechoty AK prowadziła liczne działania partyzanckie na terenie ziemi małopolskiej i kieleckiej. Jednostka ta wzięła czynny udział w realizacji Planu „Burza”. Skutkiem działania 106 Dywizji Piechoty AK było zniszczenie znacznych sił okupanta oraz powstanie, latem 1944 roku, na terenach ziemi proszowickiej i pińczowskiej, tzw. Republiki Pińczowskiej. Pomimo, że Pińczów został wyzwolony spod okupacji niemieckiej przez partyzantów 22 lipca 1944 roku, AK nadal działało w konspiracji, dopiero na podstawie rozkazu kpt Zawarczyńskiego na terenie miasta wystąpiło jawnie[2]. Oficerami dywizji byli między innymi kpt. Władysław Stepokura i mjr Roman Zawarczyński.
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
- Nazwę 106 Dywizji Piechoty AK nosi jedna z ulic w Miechowie.
- Co roku w Proszowicach odbywa się marsz pamięci żołnierzy z Kompanii „Dominika", wchodzącej w skład 106 Dywizji Piechoty, którzy walczyli z okupantem w ramach działań partyzanckich i realizacji Planu „Burza"
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dowódca 120 Pułku Piechoty AK Ziemi Pińczowskiej (kryptonim "Kawiarnia") [online], 24ikp.pl [dostęp 2019-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14].
- ↑ Kozera i Antolski 2002 ↓, s. 62.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Kozera, Zdzisław Antolski: Republika Pińczowska 1944. Kielce: 2002. ISBN 83-89027-05-4.
- Marek Ney-Krwawicz, Struktura Organizacyjna Armii Krajowej, "Mówią wieki" nr 9/1986.
