10 Gwardyjska Dywizja Pancerna
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Odznaczenia | |
   
| |
10 Gwardyjska Uralsko-Lwowska Dywizja Pancerna (ros. 10-я гвардейская танковая Уральско-Львовская ордена Октябрьской Революции, Краснознамённая, орденов Суворова и Кутузова добровольческая дивизия имени Маршала Советского Союза Р. Я. Малиновского) – związek taktyczny Armii Radzieckiej przejęty przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.
W końcowym okresie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dywizja stacjonowała na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym czasie wchodziła w skład 3 Armii[1]. Dyslokowana do Rosji, w latach 2005–2006 skadrowana, BSU. Stacjonowała na terenie Moskiewskiego OW we Boguczarzeu[2].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Skład w 1990[3]:
- dowództwo i sztab – Altengrabow
- 61 Gwardyjski Swierdłowsko-Lwowski pułk czołgów;
- 62 Gwardyjski Permsko-Kelecki pułk czołgów;
- 63 Gwardyjski Czelabińsko-Petrukowski pułk czołgów;
- 284 Gwardyjski Uniecki pułk zmotoryzowany;
- 744 Gwardyjski Temopolski pułk artylerii samobieżnej;
- 359 Gwardyjski Lwowski pułk rakiet przeciwlotniczych;
- 112 batalion rozpoznawczy;
- 152 batalion łączności;
- 131 batalion inżynieryjno-saperski;
- 127 batalion obrony przeciwchemicznej;
- 1027 batalion zaopatrzenia;
- 60 batalion remontowy;
- 188 batalion medyczny.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Depczyński 2015 ↓, s. 355.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 382.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 356.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.